หน้า:อาการวัตตาสูตร - ๒๔๗๓.pdf/35

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๐
พระอาการวัตตาสูตร

เชฏฺโฐ อนุตฺตโร ก็เปนกายเลิศประเสริฐยิ่ง ควรจะพึงบูชา ประหนึ่งว่าเรือนพระเจดีย์อันเปนที่บูชาฉะนั้น ตถาคเตน สทฺธึ บุคคลที่มีจิตตสันดานอบรมอยู่ด้วยพุทธคุณนั้นเหมือนได้อยู่ณที่เดียวกันกับด้วยพระตถาคตพุทธเจ้า วิติกฺกเม อุปฏฺฐิเต ครั้นเมื่อวัตถุอันจะพึงล่วงในสิกขาบทบัญญัติจักเปนอาณาวิติกกมโทษจะมีปรากฎเฉพาะหน้าก็ดี บุคคลผู้นั้นก็จะตั้งไว้ซึ่งหิริความละอายแลโอตตัปปะความสดุ้งต่อบาปแลโทษ ประหนึ่งว่าตั้งอยู่ในที่มีหน้าพร้อมแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าฉะนั้น ก็ใม่อาจล่วงเกินซึ่งสิกขาบทบัญญัติในครุกาบัติและลหุกาบัตินั้น ๆ ได้ ข้อนี้ก็เปนคุณาสเนยิฏฐธรรมที่ได้หมั่นคำนึงซึ่งอตุลบารมีที่กล่าวไว่ในอาการวัตตาสูตรนี้ โย อุปารัมภาทิเหตุ ว่า บุคคลผู้ใดมีศรัทธาปสาทคุณความเลื่อมใส ย่อมสดับฟังคำสั่งสอนแห่งสมเดจพระชินวรวิสุทธิศาสดาจารย์ เพราะเหตุแห่ง