ส่องดู ก็เห็นงูเขียวหางไหม้พันอยู่นาน ๆ แล้วก็มีรัศมีฉูดไป เขาส่องดูงูหายไปดังนี้ ตริตรองดูก็เห็นว่าจริง ด้วยสัตวทั้งปวงนักปราชญ์ตรวจว่า มีธาตุไฟกินอยู่ในตัวแทบทั้งนั้น งูจะมีธาจุไฟมากไปกระทบอากาศธาตุไฟเข้าจึงบังเกิดรัศมีสว่าง ก็ที่เรียกว่า อุกาบาต นั้น ตกลงที่ใด กระจายเปนรัศมีที่นั้น มีเขาได้เอามือเช็ดมาดมดู ก็เหม็นกลิ่นสุพรรณถัน นักปราชญ์เขาว่า เปนลมธาตุสุพรรณถันขึ้นจากดินบ้าง จากภูเขาแลของสูง ๆ บ้าง จึงมีรัศมีสว่างไป แลที่ว่า ความสว่างมีในว่าน ขมิ้น ไพล รากพุทชาติ หิ่งห้อย แมลงคาเรือง ดังนี้ เขาว่า เปนธาตุอย่างหนึ่ง คำภาษาไทยไม่มีชื่อเรียก ภาษาอังกฤษเรียกว่า ฟอสเฟรเรส กินอยู่ในนั้น จึงมีรัศมี ได้ความดังนี้ คำที่ว่า เคราะห์ร้ายที่เห็นนั้น เราก็ได้เห็นคนที่เห็นผีพุ่งใต้มามากแล้ว ตัวเราก็เคยเห็น ก็ไม่เห็นเคราะห์ร้ายอย่างไรเลย ถ้าแก้ตามวิธีบุราณแล้ว ก็ไม่เห็นดีขึ้นอย่างไร เรา
