หน้า:อำนาจผีแลผีหลอก (ศรีเสาวภางค์, 2432).pdf/36

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
33
ว่าด้วยอำนาจผี

เปนห้องเปล่าเก่า ๆ แต่มีบานประตูน่าต่างมั่นคงแข็งแรงดี พอจะเปนที่ป้องกันผู้คนอันสงไสยว่า จะปลอมเปนผีมาทำร้ายได้ พอเวลาพลบค่ำ ก็ได้ยินเสียงปิศาจสำแดงเสียงคำรนร้องต่าง ๆ เยเนอราลก็พูดว่า ได้ยินแต่เสียง จะกลัวอันใด แต่คนใช้สองคนไม่อาจทนความกลัวอยู่ได้ วิ่งหนีไปเสียจากตึกนั้น เยเนอราลจะร้องเรียกเท่าใดก็ไม่ฟัง แต่เยเนอราลเห็นว่า ถ้าไปตามคนทั้งสองเวลานี้เล่า ปิศาจก็จะเห็นว่าหนี ถึงตัวเราคนเดียวก็อาจสู้คนได้หลายสิบ ว่าแล้วก็ตรวจผนังแลบานประตูน่าต่างเพดานพื้นตลอด เห็นเปนปรกติตามธรรมดาอยู่ เยเนอราลจึงปิดประตูลั่นกลอนน่าต่างตลอดหมดทั่วทุกแห่ง ตั้งใจว่า จะรอดูปิศาจมาหลอนหลอก จนดึกประมาณ ๗ ทุ่มเศษ ก็ไม่เห็นมีปิศาจมาหลอก เยเนอราลจึงนึกว่า ชนเปนอันมากมากลัวเกรงปิศาจด้วยเหตุไร เห็นว่า ไม่มีปิศาจ