หน้า:อำนาจผีแลผีหลอก (ศรีเสาวภางค์, 2432).pdf/65

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
62
ว่าด้วยอำนาจผี

ส่วนผีมีตัวนั้น ก็รูปที่แตกจากนามธรรมแล้ว กล่าวคือ คนที่ขาดลมหายใจนั้น คนทั้งปวงเรียกผีทั้งสิ้น ผีอย่างนี้ไม่ใคร่จะมีเหตุอย่างอื่นนอกจากความเกลียด แต่ก็ยังมีกลัวอีกหน่อยหนึ่ง กลัวนั้นก็มิใช่กลัวรูปอันนั้นอย่างเดียว แฝงไปในการกลัวหลอก เพราะถือว่า คนนั้นไม่เปนคนแล้ว เปนผี ผิดกับชาติคน คือ เปนผีไม่เห็นตัวนั้นเอง แต่การอย่างนี้มักจะเปนแต่ผู้หญิงโดยมาก ผู้ชายก็มีบ้าง แต่ที่เปนคนขลาด ถ้าจะว่าไปแล้ว ก็ดูเกินไปในความคิดคนเหล่านั้น

เรื่องผีทั้งปวงนี้เรามีความปราถนา แต่ที่จะหาความจริงให้ได้ จึ่งได้สืบสวนค้นคว้าไป มิได้มีทิฏฐิที่จะโต้ทานถ้อยคำเรื่องผีว่าไม่จริงนั้นหามิได้ เราประสงค์จะเอาความจริงโดยยุติธรรมอย่างเดียว แต่ไม่ปรากฎว่า ผีมีจริงฤๅพบผีจริงเลยสักครั้งหนึ่งคราวเดียว เราจึ่งตกแต่งเรียบเรียงตามที่เราได้พบเห็นได้ยินได้ฟังไว้ เพื่อ