หน้า:เปิดกรุผีไทย (เหม เวชกร).pdf/169

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
คำนำผู้เขียน

การเขียนเรื่องของภูตผีปีศาจนี้เป็นจุดหนึ่งของผู้เขียนที่เสนอท่านผู้อ่านด้วยอารมณ์อีกอารมณ์หนึ่ง เนื่องจากอาหารใจของแต่ละบุคคลนั้นแตกต่างกัน จะดูหนังดูละครก็สุดแต่อารมณ์ บางท่านชอบอาหารใจที่ดูแล้วฟังแล้วน้ำตาหยดน้ำตาย้อยจึงจะถึงแก่อารมณ์ ท่านโปรดอย่าได้มีปัญหาถามเลยว่า ทำไมต้องเป็นดังนั้น เพราะนั่นคืออาหารใจของแต่ละบุคคล เมื่อโลกยังคงมีรัก โลภ หลง โกรธ เกลียด สยดสยอง ตื่นเต้น เศร้าโศก ก็ย่อมพ้นไปไม่ได้ในอารมณ์เหล่านี้

เรื่องของภูตผีจึงเป็นอารมณ์หนึ่งของผู้อ่าน ทั้ง ๆ รู้อยู่ว่า อ่านแล้วได้เปลี่ยนอารมณ์เดิมให้ผิดธรรมดาไป ก็ชอบจะอ่าน ก็เพราะเป็นอาหารอีกรสหนึ่งของหัวใจ ผู้เขียนจึงพยายามอย่างยิ่งที่จะประกอบขึ้นมาเสนอท่าน โดยมิได้ไปเก็บตกมาจากใครบอกเล่าที่ไหนมาเสนอท่านซึ่งท่านอาจจะเคยรู้แล้วฟังมาแล้ว รับรองว่า ท่านจะไม่เคยได้พบมาก่อนเลย

  • เคารพ