หน้า:เปิดกรุผีไทย (เหม เวชกร).pdf/245

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๘๕
 
หยดน้ำสังข์

"คราวนี้เห็นจะไม่ต้องวิ่งกันอีกนะ" ผมพูดกระเซ้านายมั่นเล่น

"ไหน?" นายมั่นหน้าตาสงสัย หันมาถามผม แต่พอแกนึกออกว่า ผมพูดหมายถึงอะไร ก็หัวเราะก๊าก

"จริงซินะ ไปฟังเพลงพวงมาลัยแล้ววิ่งกันแทบตาย" นายมั่นพูดแล้วหัวเราะอีก เมื่อนึกไปถึงเรื่องเก่าที่ไปเล่นสงกรานต์ที่อยุธยา ตำบลบางบาล

"แต่คราวนี้ไม่ใช่บางบาล ไปบ้านนครหลวงหรอกนะ" นายมั่นว่า

เท่าที่เราพูดหยอกล้อกันเล่นนี้ ก็คือ นายมั่นแกมาชวนผมไปเที่ยวอยุธยาอีกที่บ้านนครหลวง แกจะไปตกลงเรื่องการสร้างพระ เพราะแกมีอาชีพทางหล่อพระตามถิ่นฐานของแกแห่งบ้านขมิ้น และที่แกชวนไปเที่ยวครั้งนี้ จะเลยไปในงานแต่งงานด้วยควบกันไปเลย ผมอึกอักใจนิดหน่อย ที่จะไปในเรื่องการสร้างพระก็ไม่มีอะไร แต่เรื่องจะเลยไป