 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เพชฌฆาต แต่เอ! คุณครับ จะเป็นไปได้อย่างไรกันครับ ชนดังออกสั่นหวั่นไหว แม้ไม่ตายก็ลุกไม่ขึ้นแน่ ๆ กระดูกกระเดี้ยคงกรอบหมด ถ้ามีคนมาพบแกนอนสลบอยู่แล้วพาส่งโรงพยาบาล ก็คงมีข่าวเช่นกัน การที่ข่าวเงียบนี่เองทำให้ผมเกิดหวาดระแวงไปต่าง ๆ แต่ฐานะของผมจะอยู่เฉย ๆ โดยไม่ขับรถ ก็ไม่มีจะกินครับ ผมสืบเสาะดูว่า รถบ้านที่ใดขาดคนขับบ้าง ผมจะไปสมัครขับ ก็พอดีได้ข่าวว่า นายตำรวจคนหนึ่ง คนรถขาด ลาออกไปมีอาชีพทางอื่น นายตำรวจคนนี้บ้านอยู่ในซอยทุ่งมหาเมฆ ผมจึงบุกบั่นไป แต่บังเอิญว่ากลางคืน ตกลงใจว่าจะไปเดินหาบ้านเสียก่อน ถามใครต่อใครดูว่าบ้านอยู่ที่ใด แล้วก็จะไปสมัครงานตอนกลางวัน ผมกลายเป็นคนกลัวคนไปได้ จะไปไหนที่แจ้ง ๆ กลัวใครจะจำได้ อะไรต่ออะไรไม่รู้ ความจริงเรื่องมันก็ลึกลับ ไม่มีทั้งข่าว ไม่มีคนรู้เห็นทุก ๆ อย่าง แต่ผมก็เป็นวัวสันหลังหวะอยู่นั่นเอง
ในซอยทุ่งมหาเมฆ เป็นบางตอนไฟสว่างน้อย บางตอนก็สว่างมาก ผมเดินหลีกกับผู้คนไม่ค่อยจะไหว คนมากจริง ๆ สวนกันไปสวนกันมา แต่มีมนุษย์ประหลาดอยู่คนหนึ่ง รูปร่างเตี้ยกว่าผม ขากะเผลก หน้าเสี้ยมผอม ตาลึก คนนี้เป็นชายอายุกลาง ๆ คน แกเดินสวนกับผม ผมเห็นแกแต่ไกลแล้ว ตอนนั้นคนก็เดินห่าง ๆ กันไม่แน่นถึงกับจะเดินหลีกกันอย่างชิด ๆ ผมเห็นแกเดินเฉียดผมเหลือเกิน ผมจึงมองแก แกก็เงยหน้ามองผมเพราะแกเตี้ยกว่า แกมองผมแล้วแกก็เดินหลีกไป ผมก็หลีกมาเพราะยังหาบ้านนายตำรวจคนนั้นยังไม่พบ แต่ประหลาดจริงคุณ ในอีกสองสามนาทีนั้นเอง อีตาขากะเผลกคนนั้นก็เดินสวนกับผมอีก ผมคงมองเห็นแกแต่ไกลเช่นเดียวกับครั้งแรก เดินกะเผลก ๆ มาและก็เดินเฉียดใกล้มาอีกอย่างไม่จำเป็นอีกน่ะแหละ พอชิดกัน แกก็เงยหน้าดูผมอีก ผมก็มองแก ผมชักฉงนใจ เพราะจะว่าเป็นคนที่มีลักษณะท่าทางเหมือนกันหน้าตาอย่างเดียวกันนั้นย่อมจะมี แต่ทำไมจึงมีพฤติการณ์เช่นเดียวกันเล่า พอเดินเฉียดเข้าใกล้ก็เงยหน้ามองผม แต่ครั้นจะว่าเป็นคนคนเดียวกันก็ไม่น่าจะเป็น แกสวน
