หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
การอำนวยพร
(ลงพิมพ์ในหนังสือวชิรญาณวิเศษเมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๓)
ประเพณีที่เรียกกันว่า "ให้พร" หรือ "อำนวยพร" นี้ ตามความที่ปรากฎในมัชฌิมประเทศแต่โบราณ ต่อเปนการยอมให้พรมีรูปมีร่างหรือที่ให้กันได้จริง ๆ จึงเปนให้พร เหมือนหนึ่งเราชอบใจใคร เราบอกแก่เขาว่า เราจะให้พรแก่เขา ดังนี้ สิ่งของบันดาที่เรามี หรือการสิ่งใดบันดาที่เราจะทำให้แก่เขาได้ ถ้าเขาจะชอบของสิ่งใดหรือต้องการอย่างใด เราก็เปนต้องให้สิ่งนั้นการนั้นแก่เขาตามขอ จึงเปนให้พร มีตัวอย่างที่ปรากฎมาในเวสสันตรชาดก พระอินทร์ยอมให้พรแก่นางผุสดีซึ่งจะต้องจุติมาเกิดในมนุษยโลก นางก็ขอพร ๑๐ ประการ คือ ให้คิ้วดำ ตาดำ เปนต้น พระอินทร์ก็ต้องเปนธุระให้สมประสงค์ อนึ่ง เมื่อพระอินทร์จำแลงเปนพราหมณ์มาขอนางมัทรีต่อพระเวสสันดรในกัณฑ์
๑
