หน้า:เวตาล - นมส - ๒๔๘๒.pdf/325

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
310
นิทานเวตาล

พระยศเกตุได้อยู่กินกับนางวิทยาธรเป็นสุขเหลือที่จะพรรณนา จนวันหนึ่ง นางทูลพระราชาว่า "ข้าพเจ้ามีกิจจะต้องไปที่อื่น พระองค์จะต้องคอยอยู่ที่นี่ เพราะวันนี้เป็นวัน ๑๔ ค่ำ อนึ่ง ในเวลาที่ทรงคอยอยู่พระองค์เดียวนั้น อย่าเสด็จเข้าไปในห้องนี้เป็นอันขาด เพราะในห้องนี้มีอ่างแก้ว ซึ่งถ้าใครตกลงไป จะไปผุดขึ้นในโลกมนุษย์"

นางทูลพระราชาเช่นนี้แล้ว ก็ทูลลาออกไปนอกกรุง พระราชาทรงพระแสงดาบด้อมตามนางไปมิให้ทันรู้ ครั้นออกนอกนครไปหน่อยหนึ่ง พระราชาทอดพระเนตรเห็นรากษสตัวหนึ่ง กายใหญ่ รูปร่างน่ากลัว เหมือนนรกซึ่งสำแดงรูปเป็นสัตว์มีชีวิต อ้าปากใหญ่ดำเหมือนกลางคืน ครั้นเห็นนาง ก็ร้องด้วยเสียงอันดัง แล้วตรงเข้าจับนางใส่ปากกลืนเข้าไป พระราชาเห็นดังนั้น ก็พระองค์สั่นด้วยเพลิงแห่งความโกรธ ชักพระแสงดาบตรงเข้าฟันรากษสคอขาด ศีร์ษะตกจากตัว เลือดไหลนองไป เพลิงแห่งความ