มิใช่กล่าวถึงความรักระหว่างระหว่างสองพระองค์ นางกล่าวถึงข้อที่พระสามีลืมพุทธิศริระผู้สหายนั้นดอก นางตรัสว่า "พระองค์เสด็จอยู่ที่นี่ พระหฤทัยออกไปอยู่กับสหายเช่นนี้ จะมีสุขอย่างไรได้ พระองค์ทรงซ่อนความในพระหฤทัยไว้ด้วยเหตุใด เกรงว่า ถ้าข้าพเจ้าทราบ ข้าพเจ้าจะเดือดร้อนฉะนั้นหรือ พระองค์จงเชื่อชายาของพระองค์ว่า คงจะไม่มีประสงค์ให้พระองค์เริศร้างจากสหายซึ่งมีคุณแก่เราทั้งสองนั้นเป็นอันขาด"
นางปัทมาวดีทูลเช่นนั้นแล้ว ก็แนะนำให้เสด็จออกไปหาพุทธิศริระในคืนวันนั้นเพื่อจะได้สิ้นห่วงถึงสหาย อนึ่ง นางจะฝากของออกไปแทนคุณพุทธิศริระบ้าง
พระวัชรมุกุฏทรงยินดี ตรงเข้าสวมกอดนาง กลับทำให้นางโกรธในใจ เพราะเห็นถนัดว่า ทรงยินดีที่จะทิ้งนางไปหาสหาย นางเกรงจะซ่อนความโกรธไว้ไม่ได้ ก็รีบหนีไปจัดของที่จะฝากไปประทานพุทธิศริระ สักครู่หนึ่ง นางเสด็จกลับมาในห้อง ถือถุงบรรจุของกินมาส่งถวาย ทูลว่า ขอให้ประทานแก่พุทธิศริระว่า
