แจ้งความมาถึงนายพันเอก พระยาพหลพลพยุหเสนา นายกรัฐมนตรี ให้ทราบ
ฉันได้รับพระราชโทรเลข ทรงพระราชปรารถถึงการงานอันได้ทรงพระราชปฏิบัติ ติดต่อด้วยรัฐบาลและสภาผู้แทนราษฎรดามเวลาที่ล่วงแล้วมา ทรงสังเกตเห็นปรากฏแน่ในพระราชหฤทัยว่ารัฐบาลและสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรโดยมาก รู้สึกแน่ใจว่าไม่จำเป็นจะต้องปราณีประนอมต่อพระองค์เลยไม่ว่าในเรื่องใด ๆ พอใจที่จะขัดพระราชดําริเสียทุกอย่าง ถ้าหากรัฐบาลมีประสงค์จะประสานงานต่อพระองค์ด้วยดีแล้ว คงจะกราบบังคมทูลปรึกษาก่อนที่จะดำเนินการอันสำคัญไป ถ้าได้ทำดั่งนั้น ความยุ่งยากอย่างหนึ่งอย่างใดก็จะไม่เกิดขึ้นได้ แต่รัฐบาลมิได้ทำดังนั้น การใด ๆ รัฐบาลทำไปจนถึงที่สุดเสร็จเสียแล้ว จึ่งกราบบังคมทูลพระกรุณา ไม่มีทางที่จะทรงทักท้วงให้ แก้ไขโดย กระแสพระราชดำริ อย่างใดอย่างหนึ่งได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็จะมีอะไรเหลือนอกจากความขึ้งเคียดแก่กัน อันธรรมดาที่มีพระมหากษัตริย์ขัดกับรัฐบาลและสภา
