หน้า:โคลงโบราณ - ๒๔๖๒.pdf/33

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๗
 จักรพรรดิยศโยคเจ้า จักรพาฬ
บุญพอผยองจักรรัตน์ ผ่านแผ้ว
แสนกระษัตริย์ประนมมาลย์ มูลธาตุ
โอนมกุฏเก้าแก้ว จอดจร ฯ
 ดวงเดียวหอมยิ่งสร้อย โสฬศ
สงวนจุมเพรางายกลืน กลิ่นไว้
ดวงเดียวดุจบงกช ตรูโลกย์
สงวนชูชมบให้ หม่นหมอง ฯ
 ฤดูหล้าเหล้นว่าว ใจหาย
อกพี่ปลิ้วกลวาง ว่าวขึ้น
สายทรุงสิบลายทรวง เสียวสวาดิ
ครรภ์เคร่งชักฟื้นยั้ง ย่องโดย ฯ
 สายโคมสาวลากขึ้น แขวนใจ
ถนัดดั่งกังหันหัน พี่ด้วย
กลใจเมื่อใจหาย หาแม่ คืนแม่
อกหนึ่งใจท้วยได้ พี่ด้วยใจหา ฯ