หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖
พอปลามาในน้ำไหล | สกุณาถาไป | |
อาไศรยที่ศีร์ษะปลา | ||
ฉะแง้แลไปไกลตา | จำของ้อปลา | |
ว่าขอษะมาอะไภย | ||
วารีที่เราจะไป | ใกล้หรือว่าไกล | |
ข้าไหว้จะขอมรคา | ||
ปลาว่าข้าเจ้าเยาวะภา | มิได้ไปมา | |
อาไศรยอยู่ต่อธรณี | ||
สกุณาอาไลยชีวี | ลาปลาจรลี | |
สู่ที่ภูผาอาไศรย | ||
ข้าเฝ้าเล่าแก่ภูวไนย | พระเจ้าเข้าใจ | |
ฤไทยว้าเหว่เอกา | ||
จำไปในทะเลเวรา | พยุใหญ่มา | |
เภตราก็เหเซไป | ||
สมอก็เกาเสาใบ | ทะลุปรุไป | |
น้ำไหลเข้าลำสำเภา |