.svg)
โจทก์ฟ้องว่า วันที่ ๕ เมษายน ๒๕๔๘ เวลากลางวัน จำเลยซึ่งเป็นเจ้าของและผู้จัดรายการสถานีวิทยุชมชน ชื่อรายการ "ช่วยกันคิดช่วยกันแก้" โฆษณาโดยการกระจายเสียงในรายการดังกล่าว มีข้อความว่า "ท่านผู้ฟังครับ ในรายการที่ช่วยกันคิดช่วยกันแก้ เบอร์โทรก็ ๐๓๘-๔๔๓๘๘๘ เมื่อสักครู่มีเบอร์โทรเข้ามาหลังไมค์ มาสอบถามเรื่องว่า ทำไมคุณณัชกฤชสอบตก เพราะสาเหตุใด สาเหตุใดเราไม่ต้องพูดถึงหรอกครับ เอาว่า การที่เราสอบตกนั้นเนี๊ยะ ทุกวันผมเดินด้วยความภาคภูมิใจอย่างสง่างามจากในหน้าที่ตอบรับดี ผมได้เจอะเจอ ทุกวันนี้มีแต่ความรู้สึกดี ๆ ฉะนั้น เราก็มีความภาคภูมิใจในตัวเรานะครับว่า เราคงยึดอุดมการณ์ แล้วก็มีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ให้กับท่านผู้ฟังได้ทราบด้วยว่า ทำไมละ คุณต้องลงสมัครแข่งกับเขา ท่านผู้ฟังครับ เดี๋ยวคุยกัน รับสายหนึ่งก่อน เอ สวัสดีครับ เอ สวัสดีครับ ถึงจะสอบตก แต่เป็นบุคคลที่สะอาด ก็พอใจแล้วครับ เอ สวัสดีครับ ก็ขอขอบคุณครับ พี่น้องชาวเซิดน้อยนะครับ ที่ให้กำลังใจเรา เรามาพูดถึงว่าคนดีนะ ที่ท่านผู้ฟัง นักจัดรายการแถวเซิดน้อยบอกว่า คนดีอยู่หลังเขา เขาก็จะเอามา คุณสอบตกกี่ครั้งแล้ว ก็เหมือนกับอยู่กลางสระ แต่ผมภูมิใจครับว่า ผมเนี๊ยะ พูดอย่างเปิดอกเลยว่า ผมภูมิใจครับ ถ้าผมอยากเป็นสมาชิกอย่างท่าน ผมเป็นก่อนท่านแล้ว ผมเคยได้รับโอกาสนะครับ ชวนให้ไปเป็นสมาชิก
