หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
3
โฉมงามกับอสูร
อยู่นี่ได้แต่ในคืนนี้ พอรุ่งพรุ่งนี้จักต้องกลับบ้าน" ยามจากกัน โฉมงามพยายามทำให้บิดาชื่นบานโดยกล่าวว่า จะลองผ่อนคลายความหยาบกระด้างในจิตใจอสูรและให้อสูรปล่อยนางกลับบ้านในไม่ช้า เมื่อบิดาจากไปแล้ว โฉมงามก็เข้าไปในห้องโอ่อ่าแห่งหนึ่ง ซึ่งมีอักษรสีทองเขียนไว้บนประตูว่า "ห้องของโฉมงาม" และมีภาพเหมือนของเธอเองตั้งอยู่บนโต๊ะ ใต้ภาพนั้นมีข้อความว่า "โฉมงามเป็นใหญ่ในที่นี้ ทุกชีวีจงเชื่อฟังถ้อยคำนาง" ทุกมื้อของโฉมงามนั้นจัดเข้ามาให้พร้อมเสียงดนตรีคลอ และในมื้อค่ำ อสูรจะเลิกผ้าม่านออกแล้วเดินเข้ามาก่อนเจรจาหวานซึ้ง ไม่ช้าโฉมงามก็หมดสิ้นซึ่งความหวาดกลัวในอสูร จนที่สุดอสูรก็หันเข้าหาโฉมงามแล้วพร่ำถามว่า "ข้าน่าเกลียดนักหรือ" "ใช่ ท่านเป็นเช่นนั้น" โฉมงามตอบ "แต่แล้ว ท่านก็กลับกลายเป็นใจดี จนข้าไม่ไยดีในรูปกายท่านอีก" "แล้วจะแต่งงานกับข้าได้ไหม" อสูรถาม โฉมงามมองไปทางอื่นพลางว่า "โปรดอย่าถามอีก" อสูรจึงบอกลา "ราตรีสวัสดิ์" ด้วยซุ่มเสียงโศกซึม และแล้ว นางก็จากลาไปห้องนิทรา
วังอสูรพร้อมมูลด้วยห้องยาวและห้องแถวซึ่งมีศิลปวัตถุสุดวิจิตร ในห้องหนึ่งมีกรงขังนกหายาก ไม่ไกลจากห้องนี้โฉมงามเห็นลิงฝูงหนึ่งซึ่งมีครบทุกขนาด พวกมันเข้ามาพบเธอพลางโค้งคำนับให้เธอ โฉมงามยินดีที่ได้พบเจอเหล่าลิงยิ่งนัก และออกปาก
