ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Beauty and the Beast-1874.djvu/19

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
5
โฉมงามกับอสูร
อาดูรถึงเพียงนี้ เธอพยายามที่จะทำให้อสูรเบิกบานโดยกล่าวว่า "เดี๋ยวโฉมงามก็กลับมาแล้ว" แต่ดูจะไม่ช่วยประโลมจิตใจอสูรแม้แต่น้อย โฉมงามจึงค่อยกลับคืนไปยังห้อง และก่อนจะล่องลอยเข้าสู่ห้วงนิทรา ก็ไม่ลืมว่าต้องวางแหวนไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง เมื่อเธอตื่นจากหลับใหลในเช้าวันถัดมา ก็ยินดีปรีดาที่พบว่า ตนอยู่ที่บ้านของบิดาแล้ว ข้างเตียงมีของขวัญของฝากหลากผ้าอาภรณ์จากวังวางอยู่

ทีแรก โฉมงามฉงนใจว่ากำลังอยู่ที่ใด แต่ทันทีที่ได้ยินเสียงพ่อ เธอก็โผเข้ากอดคอทันควัน พ่อลูกต่างมีเรื่องให้พูดคุยกันไม่น้อย โฉมงามเรียงร้อยเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นแก่เธอในวังอสูรให้ฟัง ส่วนบิดาซึ่งบัดนี้ร่ำรวยขึ้นด้วยน้ำใจของอสูรก็ลาจากบ้านเก่าเข้าไปอยู่ในนครโอฬาร และบรรดาพี่สาวของโฉมงามก็หมั้นหมายกับชายหนุ่มจากตระกูลผู้ดีแล้ว

เมื่อเธอใช้เวลากับครอบครัวไปได้หลายสัปดาห์ โฉมงามก็พบว่า พี่สาวผู้แอบเป็นเดือดเป็นร้อนในความวาสนาดีของเธอ ยังคงมองเธอดั่งศัตรูคู่อาฆาต และปฏิบัติต่อเธอด้วยความเย็นชา นอกจากนี้ เธอจำได้ว่า สัญญาอะไรกับอสูรไว้ และตัดสินใจจะกลับไปหาอสูร แต่พ่อกับพี่ชายรั้งไว้ให้อยู่ด้วยกันอีกสักวันสองวัน และเธอก็ขัดคำอ้อนวอนของเขาเหล่านั้นมิได้ อย่างไรก็ดี ในราตรีหนึ่ง เธอฝันถึงอสูรผู้น่าสงสารว่า มันกำลังนอนตายอยู่ในอุทยานของวัง เธอสะดุ้งตื่นขึ้น