ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Beauty and the Beast-1874.djvu/2

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
โฉมงามกับอสูร
าลครั้งหนึ่ง พ่อค้าผู้มั่งมีต้องหลีกรี้ไปอยู่กระท่อมน้อยกับลูกสาวทั้งสามของตนเพราะผจญความขาดทุนย่อยยับ เรื่องนี้นับเป็นที่โอดครวญของลูกสาวสองคนแรก แต่คนสุดท้อง ผู้ครองนามว่า โฉมงาม พยายามปลอบประโลมบิดาและทำให้บ้านคงเป็นบ้านอันสุขสันต์ ครั้งหนึ่งในคราวที่พ่อค้าออกเดินทางเพื่อหาทางกอบกู้ความมั่งคั่ง บุตรสาวก็พากันมาอำลา ธิดาสองคนแรกขอให้พ่อนำของขวัญชั้นดีกลับมาให้พวกตนด้วย ส่วนโฉมงามขอให้พ่อเพียงนำกุหลาบสักดอกมาให้ ฉะนั้น ในคราขากลับ เมื่อพ่อค้าเห็นกุหลาบงาม ๆ และนึกถึงโฉมงาม จึงดึงดอกที่พริ้งเพราที่สุดที่ตนจะหาได้ออกมา แต่เด็ดกุหลาบได้ไม่นาน เขาก็พานพบอสูรร้าย มีอาวุธอันตรายพร้อมมือ เจ้าสัตว์หน้าตาป่าเถื่อนตนนี้ถามเขาว่า กล้าดีเช่นไรจึงแตะต้องดอกไม้ของมัน และพร่ำรำพันว่า มันจะฆ่าพ่อค้าเสีย พ่อค้าจึงอ้อนวอนว่า ตนเพียงเอากุหลาบไปเพื่อเป็นที่ชื่นชูใจของโฉมงาม บุตรสาวผู้ขอให้นำกลับมาให้สักดอก

ได้ฟังดังนี้ เจ้าปีศาจก็กล่าวด้วยเสียงแหบห้าวว่า "ได้ ข้าจะไม่เอาชีวิตเจ้า หากเจ้าเอาลูกสาวคนหนึ่งมาที่นี่เพื่อเป็นตัวตายตัวแทนเจ้า นางจักต้องมาด้วยความเต็มใจ หาไม่แล้วข้าก็ไม่เอา เจ้า