ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Bueanglang Kanpatiwat 2475.djvu/43

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
33
 

ในหน้าหนังสือพิมพ์ของเราอยู่เนือง ๆ นี่เป็นธรรมนิยมแห่งหนังสือพิมพ์ของเราและหนังสือพิมพ์ทั่วโลกที่ดำเนินการโดยอารยชน

ผู้พูดทางวิทยุกระจายเสียงคงจะมีความอายใจที่ได้คาดหมายจิตใจของเราผิดไปจากจิตใจของเขา อย่างไรก็ดี ถ้าผู้พูดทางวิทยุกระจายเสียงพูดมุ่งประโยชน์ส่วนรวมจริงแล้ว และมิใช่ตั้งใจมุ่งร้ายหนังสือพิมพ์ของเราและมีน้ำใจเป็นนักกีฬาแล้ว ก็ชอบที่จะเห็นว่า เราควรได้รับโอกาสอันเป็นธรรมที่จะแสดงความเห็นของเราต่อสาธารณชนโดยทางวิทยุกระจายเสียงได้เหมือนกัน การแลกเปลี่ยนความเห็นกับการด่าหรือทะเลาะวิวาทกันนั้นเป็นของคนละอย่างต่างกัน แต่ดูเหมือนผู้พูดทางวิทยุกระจายเสียงจะมองไม่เห็นความแตกต่างระหว่างสิ่งทั้งสองนี้และกำลังจะเอาไปปนกัน

ถ้าทางการวิทยุกระจายเสียงถือว่า การวิพากษ์เรื่อง “เบื้องหลังการปฏิวัติ” เป็นการวิพากษ์เพื่อสาธารณประโยชน์ จนถึงยอมให้เจ้าหน้าที่ใช้วิทยุกระจายเสียงของรัฐบาลวิพากษ์ได้แล้ว ทางการวิทยุกระจายเสียงก็ควรจะถือว่า การโต้ตอบข้อวิพากษ์เป็นไปเพื่อสาธารณประโยชน์ และดังนั้นก็ควรจะให้หนังสือพิมพ์ของเราได้รับโอกาสใช้วิทยุกระจายเสียงเช่นเดียวกัน เราเชื่อว่า ท่านอธิบดีกรมโฆษณาการคงจะไม่คิดเห็นไปว่า มีแต่เจ้าหน้าที่ในกองวิทยุกระจายเสียงเท่านั้นที่มีหัวคิดพอที่จะใช้วิทยุกระจายเสียงเพื่อสาธารณะประโยชน์ได้

ตามที่ผู้พูดทางวิทยุกระจายเสียงได้พูดอยู่เนือง ๆ ว่า เขาทำงานเพื่อชาติ ไม่ได้ความดิบความดีในทางส่วนตัวเลยนั้น ขอให้เลิกพูดกันเสียที มันเป็นเรื่องน่าละอายแก่ใจ เพราะผูพูดเป็นข้าราชการ