 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
ไม่มีความจำเป็นมากมายที่จะต้องนำกฎหมายราชวงศ์อันประกาศใช้คราวเดียวกับรัฐธรรมนูญนั้นมาลงซ้ำไว้ที่นี่แบบเต็ม เพียงหยิบยกประเด็นสำคัญที่สุดออกมาสักไม่กี่ประเด็นก็ย่อมจะเพียงพอแล้ว[2]
มาตราที่มีอยู่เป็นอันมากนั้น (มีทั้งหมด 62 มาตรา) ว่าด้วยเรื่องส่วนตัวและความสัมพันธ์ของราชตระกูล ก็เป็นธรรมดาอยู่เองที่มาตรา 35
"ให้สมาชิกราชตระกูลอยู่ในความควบคุมของจักรพรรดิ"
"การสมรสของสมาชิกราชตระกูลนั้น ให้อยู่ภายใต้พระราชานุมัติของจักรพรรดิ" (มาตรา 40)
"สมาชิกราชตระกูลไม่อาจรับผู้ใดเป็นบุตรชายบุญธรรมของตนได้" (มาตรา 42)
"เมื่อสมาชิกราชตระกูลประสงค์จะเดินทางออกนอกพรมแดนจักรวรรดิ ให้ขอพระราชานุมัติของจักรพรรดิเสียก่อน" (มาตรา 43)
"สมาชิกสตรีในราชตระกูลซึ่งสมรสกับสามัญชน ให้ตัดออกจากการเป็นสมาชิกราชตระกูล" (มาตรา 44)
มาตรา 1 ว่า
"ให้ผู้สืบเชื้อสายที่เป็นชาย ตามสายราชบรรพชนฝ่ายชาย สืบราชบัลลังก์ญี่ปุ่น"
มาตรา 2 ระบุว่า
"ให้พระราชโอรสพระองค์หัวปีของจักรพรรดิสืบราชบัลลังก์"
มาตรา 3–9 ระบุลำดับการสืบราชบัลลังก์ไว้โดยเจาะจงยิ่งนักสำหรับกรณีที่ไม่มีพระราชโอรสหรือนัดดาพระองค์หัวปี หรือผู้สืบเชื้อสายคนใด ๆ หรือไม่มีพระเจ้าพี่หรือน้องยาเธอ หรือผู้สืบเชื้อสาย หรือไม่มีพระเจ้าลุงหรืออาเธอ หรือผู้สืบเชื้อสาย ทั้งยังระบุไว้อย่างเรียบร้อยว่า มิให้มีการขาดสายในลำดับ เพื่อให้เป็นไปดังที่กล่าวไว้ในคำปรารภ คือ "ราชวงศ์เราจะได้ตั้งอยู่อย่างแข็งแกร่งไปชั่วกาล และศักดิ์ศรีของราชวงศ์จะธำรงคงอยู่ไปชั่วนิรันดร์"
มาตรา 11 กำหนดว่า
"ให้ประกอบพิธีราชาภิเษกและให้จัดเลี้ยงสมโภชราชาภิเษกเป็นการใหญ่ในเคียวโตะ"
ตามมาตรานี้ จักรพรรดิพระองค์ปัจจุบันจึงทรงราชาภิเษกอย่างเป็นทางการในเคียวโตะเมื่อเดือนพฤศจิกายน 1915
