ผลงานเล่มแรกชิ้นนี้ที่ผมกำลังส่งมอบแก่สาธารณะเป็นภาคต่อจากชิ้นงานของผมที่เผยแพร่ไปเมื่อปี 1859 คือ "ว่าด้วยบทวิพากษ์ทางเศรษฐศาสตร์การเมือง" ที่ได้หยุดพักระหว่างปฐมบทกับภาคต่อเป็นเวลานานเพราะอาการป่วยยาวนานหลายปีคอยขัดจังหวะการทำงานของผมครั้งแล้วครั้งเล่า
บทแรกของเล่มนี้เป็นการสรุปเนื้อหาของงานชิ้นก่อนนั้น ไม่ใช่เพื่อให้เข้าใจถึงบริบทหรือเพื่อความสมบูรณ์เพียงเท่านั้น แต่เพื่อบรรยายให้เห็นภาพดีขึ้น และในที่นี้ตราบเท่าที่ภาวะแวดล้อมจะเอื้ออำนวย ก็จะคลายปมหลายประเด็นที่ได้เปรยไว้ก่อนหน้านี้ ขณะเดียวกันอะไรที่ขยายความในรายละเอียดไปแล้วก็จะเปรยไว้เท่านั้น จึงได้ละเว้นส่วนที่เกี่ยวข้องกับความเป็นมาของทฤษฎีมูลค่าและทฤษฎีเงินตราไว้ทั้งหมด ทว่าผู้ที่ได้อ่านงานชิ้นก่อนไปจะพบว่าในหมายเหตุของบทที่หนึ่งมีการเปิดเผยแหล่งข้อมูลใหม่ ๆ เกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของทฤษฎีเหล่านั้นอยู่
การเริ่มต้นยากเสมอ สิ่งนี้เป็นจริงในทุกศาสตร์ทุกวิชา การทำความเข้าใจบทที่หนึ่ง โดยเฉพาะส่วนของบทวิเคราะห์สินค้าย่อมเป็นการยากยิ่ง ผมจึงได้พยายามทำให้ส่วนที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์ถึงแก่นสารและขนาดของมูลค่าสามารถเข้าถึงผู้คนได้มากที่สุด[1] รูปมูลค่านั้น ซึ่งมีสัณฐานพร้อมใช้ในรูปของเงินตรา แสนเรียบง่ายและไร้แก่นสาร แต่กระนั้นก็ดี- ↑
และนี่จำเป็นอย่างมาก เพราะแม้กระทั่งในงานที่แฟร์ดีนันท์ ลัสซาล เขียนตอบโต้ชุลท์เซอ-เดลิทช์ ในส่วนที่เขาอ้างว่าเป็น "แก่นทางปัญญา" ของคำอธิบายของผมในประเด็นเหล่านี้ก็ยังพบว่ามีความเข้าใจผิดอันเป็นสำคัญ สั้น ๆ ว่าในตอนที่นายลัสซาลหยิบยืมเอาประโยคที่กล่าวถึงทฤษฏีทั่วไปต่าง ๆ ในงานของผมไปใช้ในงานเศรษฐศาสตร์ของเขา อาทิอันที่ว่าด้วยคุณลักษณะทางประวัติศาสตร์ของทุน หรือความเชื่อมโยงระหว่างความสัมพันธ์การผลิตกับวิถีการผลิต แบบคำต่อคำไปจนถึงคำศัพท์ที่ผมบัญญัติขึ้นมา แล้วยังไม่ใส่อ้างอิงแหล่งข้อมูลเสียด้วย เขาคงทำไปด้วยเหตุผลเชิงโฆษณาชวนเชื่อ แน่นอนว่าผมจะไม่พูดถึงรายละเอียดปฏิบัติการหรือการนำไปใช้ ซึ่งผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร
