ฝ่ายเกียงฮวนฌ้อ เจ้าเมืองตังลู้ งกจงฮู เจ้าเมืองนำเป๊กเฮา ซ่องเฮ่าเฮ้า เจ้าเมืองปักเป๊กเฮ้า ครั้นแจ้งว่า มีรับสั่งให้หา ก็รีบมาถึงเมืองจิวโก๋พร้อมกันทั้งสามหัวเมือง เข้าอาศัยอยู่กงก๋วน ยังมิได้เฝ้า คอยกีเซียงเจ้าเมืองไซรกีอยู่ พอกีเซียงมาถึง ก็ออกไปรับเข้ามาที่กงก๋วน ต่างคนคำนับกันตามธรรมเนียม พอเพลาค่ำลง ทั้งสามหัวเมืองก็ให้ยกโต๊ะมาเลี้ยงกีเซียง เกียงฮวนฌ้อ งกจงฮู ซ่องเฮ่าเฮ้า ทั้งสี่คนนั่งกินโต๊ะอยู่พร้อมกัน เกียงฮวนฌ้อจึงถามกีเซียงว่า เหตุใดท่านจึงมาช้า กีเซียงจึงบอกว่า เมืองข้าพเจ้าอยู่ไกล จึงมามิทันท่าน เกียงฮวนฌ้อก็รินสุราคำนับส่งให้กีเซียง กับซ่องเฮ่าเฮ้า งกจงฮู ทั้งสี่คนเสพสุราพูดจากัน งกจงฮูรู้ว่า ซ่องเฮ่าเฮ้าเป็นคนสอพลอ จึงว่าแก่ซ่องเฮ่าเฮ้าว่า มิได้กรุณาแก่ราษฎร คบคิดกันกับฮิวฮุน ฮุยต๋ง กราบทูลพระเจ้าติวอ๋องให้เกณฑ์คนหัวเมืองใหญ่น้อยเข้ามาปลูกพระที่นั่งชมดาว ผู้ซึ่งมีทรัพย์เอาเงินทองมาให้ก็ปล่อยเสีย ผู้ซึ่งยากไร้หาเงินจะให้มิได้ก็เร่งรัดเอาตัวมาตรากตรำทำการจนตายและหนีไปเป็นอันมาก ราษฎรหัวเมืองทุกวันนี้ได้ความเดือดร้อนเพราะท่าน ซ่องเฮ่าเฮ้าได้ยินดังนั้นก็โกรธ ลุกขึ้นผลักเอางกจงฮู แล้วว่า ตัวกล่าวหยาบช้าเหลือเกิน มิได้เกรงใจเรา งกจงฮูก็โกรธ
