ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Hongsin 2506 (1).djvu/17

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
เล่ม ๑
5
 

พระเจ้าไท้กอ หนึ่ง ออกเตง หนึ่ง ไท้แก หนึ่ง เสียวกะ เป็นน้องไท้กอ หนึ่ง หยงกี๋ หนึ่ง ไท้โบ๋ หนึ่ง ต้องเต๊ง หนึ่ง ฮั่วยิม หนึ่ง ทันกะ หนึ่ง โจอิด หนึ่ง โจสิน หนึ่ง อ๊อกกะ หนึ่ง เจ้าเต๊ก หนึ่ง น่ำแก หนึ่ง ย่างกะ หนึ่ง พ่วนแก หนึ่ง เสี่ยวซิ้น หนึ่ง เสี่ยวอิด หนึ่ง บู๋เตง หนึ่ง โจแก หนึ่ง โจกะ หนึ่ง หมินชิน หนึ่ง แกเต๊ง หนึ่ง บู๊อิด หนึ่ง ไท้เต๊ง หนึ่ง ตีอิด หนึ่ง ติวอ๋อง หนึ่ง สิริกษัตริย์วงศ์พระเจ้าเสี่ยงทางครองเมืองปัดโต๋สืบมายี่สิบแปดองค์ คิดได้หกร้อยสี่สิบปี และเมื่อพระเจ้าตีอิด บุตรพระเจ้าไท้เต๊ง ได้ครองเมืองปัดโต๋ มีพระราชบุตรสามองค์ บุตรที่หนึ่งชื่อ มุ่ยจี๋วคี บุตรคนที่สองชื่อ มุ่ยจี๋วอ๋อง บุตรที่สามชื่อ ลิ้วอ๋อง วันหนึ่ง พระเจ้าตีอิดและพระราชบุตรทั้งสามกับขุนนางออกไปชมดอกโบตั๋น ณ สวนงือหือ เป็นที่สวนเคยประพาส ขื่อตำหนักสวนหักลง ลิ้วอ๋องผู้เป็นพระราชบุตรที่สามเอามือเข้ารับไว้มิให้ขื่อตำหนักตกลง ขุนนางและทหารทั้งปวงเห็นดังนั้นก็สรรเสริญลิ้วอ๋องว่า มีกำลังหาผู้จะเสมอมิได้ เชียงหยง ปวยเป๊ก เตียคี เป็นขุนนางผู้ใหญ่ทั้งสามคน กราบทูลพระเจ้าตีอิดว่า ลิ้วอ๋องผู้เป็นพระราชบุตรที่สามมีกำลังและสติปัญญาควรจะเป็นอุปราชได้ พระเจ้าตีอิดก็ให้