เอาพู่กันถวาย แล้วว่า พระองค์จะโปรดประการใดก็ให้ทรงเขียนเถิด พระเจ้าติวอ๋องจึงคลี่เรื่องราวออกดูเป็นใจความว่า บุนไท้สือขอพระราชทานให้รื้อพระที่นั่งลกไต๋กับเผาหลกซึ่งทำไว้สำหรับฆ่าคน กับให้รื้อเตากระทะใหญ่ซึ่งต้มส่าเหล้า แล้วให้ขับนางขันกีปิศาจและพวกนางขันกีเสีย แล้วขอให้ฆ่าฮุยต๋งกับฮิวฮุน และให้ลบอักษรซึ่งจารึกห้ามมิให้ขุนนางเอาความทูล แล้วให้แต่งขุนนางไป ณ เมืองตังลู้ พูดจาให้ดีอย่าให้มีศึกต่อไป แล้วให้ปล่อยคนโทษซึ่งจำไว้ ณ คุก ขอให้เขียนหนังสือไปปิดไว้ประตูเมือง ให้ผู้ซึ่งมีสติปัญญาสัตย์ซื่อเข้ามาทำราชการ ครั้นทรงอ่านแล้ว พระเจ้าติวอ๋องจึงทรงพู่กันลบเสียเจ็ดประการ แต่สามประการนั้น พระเจ้าติวอ๋องทรงจารึกพระอักษรสั่งให้ว่า พระที่นั่งลกไต๋ทำยาก ต้องเสียข้าวของนักหนา จะได้เป็นที่นั่งเล่นสบาย จะของดไว้ กับฮุยต๋ง ฮิวฮุน นั้นก็หาได้ทำความผิดสิ่งใดไม่ และนางขันกี นางฮิบี๋ เล่าก็ได้เลี้ยงไว้เป็นเมียช้านาน ยังหามีความชั่วสิ่งใดไม่ ซึ่งจะให้ฆ่าคนสองคน และขับนางขันกี นางฮิบี๋ เสียนั้น ขอคิดดูก่อน บุนไท้สือก็ทูลว่า เสียแรงข้าพเจ้ามีความสัตย์ซื่อรักษาพระองค์ อุตส่าห์เหนื่อยยากทำราชการรักษาแผ่นดินมาช้านาน เห็นผิดจึงทูลข้อความแต่สิบประการ
