เฮ่าเฮ้าว่า ข้าพเจ้ายกไปเชิงกำแพง หวังว่ารับกับเชาฮู เชาฮูก็มิได้ออกมา เห็นแต่ทหารรักษาหน้าที่เชิงเทินอยู่เป็นสามารถ ซ่องเฮ่าเฮ้าจึงว่า เชาฮูมิได้ออกมาต่อสู้กับเรา จะคิดให้ทำบันไดหกพาดกำแพงให้ทหารปีนขึ้นปล้นเอาเมืองกีจิวเฮ้าจงได้ ซ่องเฮกเฮ้าจึงว่า ซึ่งจะทำดังนั้น ถึงมาตราว่าจะได้เมืองกีจิวเฮ้า ก็จะเสียอาหารเป็นอันมาก ข้าพเจ้าคิดว่า จะตั้งค่ายมั่นล้อมเมืองไว้ให้เชาฮูขัดสนด้วยเสบียงอาหาร แล้วเห็นจะได้เมืองโดยง่าย ทั้งจะไม่เหนื่อยแรงทหารทั้งปวงด้วย ประการหนึ่ง กีเซียง เจ้าเมืองไซรเป๊กเฮา ก็ยังหามาไม่ ถ้าทัพซีเกียงพร้อมแล้ว เราจึงจะค่อยคิดการต่อไป ซ่องเฮ่าเฮ้าได้ฟังดังนั้นเห็นชอบด้วย จึงสั่งให้ทหารตั้งต่ายล้อมเมืองกีจิวเฮ้าไว้เป็นสามารถ
ฝ่ายเชาฮู ครั้นเห็นซ่องเฮ่าเฮ้าล้อมเมืองไว้ดังนั้น ก็มิได้คิดที่จะสู้รบประการใด แต่นั่งนิ่งเป็นทุกข์อยู่ดุจหนึ่งว่า จะคอยให้ซ่องเฮ่าเฮ้ามามัดเอาตัวไปโดยง่าย พอทหารเข้ามาบอกเชาฮูว่า เตงหลุนซึ่งเป็นกองลำเลียงมาถึงแล้ว เชาฮูจึงสั่งให้หาเตงหลุนเข้ามา ครั้นเตงหลุนเข้ามาคำนับ เชาฮูมิได้ว่าประการใด แต่ถอนใจใหญ่อยู่ เตงเหลุนเห็นดังนั้นจึงว่ากับ
