หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
ฝ่ายอินเฮานั่งปรึกษาการศึกอยู่กับเตียวสัน ลีกี๋ม ในค่าย เห็นอัศจรรย์บังเกิดเป็นกลาบาตตกลงในค่าย เตียวสันจึงว่า นิมิตอย่างนี้ไม่สู้ดี แต่ยกมาทำศึกด้วยเมืองไซรกีก็นานแล้ว หามีชัยชนะไม่ จำเราจะล่าทัพกลับไปเมืองจิวโก๋ขอกองทัพเพิ่มเติมให้มากขึ้น จึงกลับมาตีเมืองไซรกี เห็นจะได้โดยง่าย อินเฮาจึงว่า ซึ่งจะถอยทัพกลับไปเมืองจิวโก๋ก่อนนั้น เราหาเห็นด้วยไม่ ทหารเมืองไซรกีก็จะได้ใจ แต่ให้หนังสือไปขอกองทัพเพิ่มเติมมาอีกสักหน่อยก็พอตีเมืองไซรกีได้ดอก เตียวสันจึงว่า ข้าพเจ้าดูฝีมือทหารของเขานั้นแต่ละคนแกล้วกล้าสามารถ แล้วโตหยินอาจารย์ผู้ใหญ่ก็มาช่วยเป็นหลายคน ทหารก็มากกว่าเรานัก เกลือกจะมิสมคิด ศึกจะเสียที ปลายมือจะได้ความลำบาก อินเฮาจึงตอบว่า ทำไมกับโตหยินอาจารย์และทหารทั้งปวง เป็นการบอกแขกมาช่วย กลัวอะไร แต่ก๋งเสงจู๊ผู้เป็นอาจารย์ของเรา
