หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
.jpg) |
| มันเงี่ยหูฟังคำแล้วก็ออกเดินดุ่มตัดทุ่งโฉมหน้าเข้าดงสะโหนโน้น |
"ไปเถอะเรียม เจ้าจงไปดีเถอะ พี่จะกลับละ"
เรียมป้องปากตะโกนพอให้มันได้ยินว่า
"พี่ขวัญกลับเถอะ อย่าห่วงเลย ฉันกลับได้คนเดียว ไม่เปนไรหรอก"
มันเงี่ยหูฟังคำแล้วก็ออกเดินดุ่มตัดทุ่งโฉมหน้าเข้าสู่ดงสะโหนอันเปนที่สังเกตุจะถึงโรงนามัน เสียงสุนักข์หอนและเห่าเกรียวกราวตลอดทางที่มันผ่านไป เจ้าขวัญเหลียวหน้าเหลียวหลังห่วงใยที่เรียมยังไม่กลับ มันเดินไป
๖๐
