หน้า:Phlae Kao 2479.djvu/94

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
สุธรรมธิเบศ บ้านฮวดหิน ปัตตานี

ขอต้อนรับคำชมเชยในจดหมายของคุณด้วยใจปิติยิ่ง เกียรติยศของคุณที่กล้ายืนยันรับรองหนังสือคณะเหมว่าดีด้วยคุณภาพทุกประการนั่นแหละ เราเคารพยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งสิ้น เพราะเกียรติยศเปนสิ่งหายากและควรเทอดไว้เหนือสิ่งอื่น ฉนั้น จึงเปนข้อปราถนาของเรา สำหรับความเต็มใจของคุณที่จะร่วมเปนชาวคณะกับเรานั้น เราก็ขอเอาเกียรติยศของคณะออกรับรองคุณเช่นเดียวกัน ส่วนรายละเอียดหรือกฎเกณฑ์ของการส่งเรื่องนั้น ทางสำนักงานมิได้วางไว้หยุมหยิมอะไรนัก นอกจากอย่าให้เปนเรื่องเหลวแหลกไร้ศีลธรรมหรือหมดเหตุผลเสียทีเดียว และไม่ควรเกิน ๕๐ หน้าฟุลส์แก๊ป และยินดีให้เจ้าหน้าที่ทางสำนักงานมีสิทธิ์ที่จะแก้ไขตดเติมได้ในเมื่อเห็นควร (แต่มิได้หมายถึงเปลี่ยนนามปากกา) โดยเฉภาะเรื่องที่ท่านส่งไปนั้น เจ้าหน้าที่ทางสำนักงานยังวินิจฉัยอยู่ และจะนำลงในโอกาศอันสมควรตามลำดับ ทั้งจะเว้นความขอบคุณท่านเสียมิได้ที่หวังดีต่อคณะ

ท. ชัยยาจันทร์ วัดพระธาตุ ลำพูน

ทางสำนักงานได้รับเรื่องของท่านแล้วด้วยความขอบพระคุณยิ่ง เฉภาะเรื่องของท่านเกินไป ๓๐ หน้ากระดาด จึงขอชี้แจงว่า ในโอกาศต่อไป ท่านโปรดเขียนอย่าให้เกิด ๕๐ หน้ากระดาดฟุลส์แก๊ป เพราะขนาดหนังสือของเราความจำเป็นบังคับไว้เพียงเท่านั้นเอง ส่วนเรื่องที่ท่านส่งไปนั้น จะตกลงให้สำนักงานจัดการอย่างไร โปรดแจ้งให้ทราบ แต่ถึงอย่างไร คณะเหมก็ยัง[1]

  1. ต้นฉบับมีเท่านี้ (เชิงอรรถของวิกิซอร์ซ)