ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Prachum Chotmaihet Samai Ayutthaya 2510.djvu/176

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๐๐
จดหมายเหตุ สมัยกรุงศรีอยุธยา

จึ่งพระราชทานสมเดจพระเจ้าลูกเธอพระแก้วฟ้าพระราชบุดตรีให้แก่พระเจ้าล้านช้าง

ศักราช ๙๒๖ ชวดศก พระเจ้าล้านช้างจึงให้เชิญสมเดจพระแก้วฟ้าพระราชบุดตรีลงมาสงยังพระนครษรีอยุทธยา แลว่า ขอสมเดจพระเจ้าลูกเธอพระเทพกรสัตรเจ้านั้น แลจึ่งพระราชทาน

(จบเล่ม ๑ สมุดไทย)


(หน้าปกสมุดไทยเล่ม ๒)

พระสมุดกฎหมายเหดรำดับกระษัตรแต่ก่อรครั้งแรกสถาปนา ... ... ... พะแนงเชิง ๒

(บานแผนก)

๏ วัน ๓ ฯ ๖ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๓๖ ปีมะเมิย ฉอศก

๏ ข้าพระพุทธิเจ้า พระอาลักษณ จำลอง นายบุนจัน อาลักษณ ทาน

สมเดจพระเทพกรษัตรเจ้าไปแก่พระเจ้าล้านช้าง ครั้งนั้น พระเจ้าหงษารู้เนิ้อความทั้งปวงนั้น จึ่งแต่งทับมาซุ่มอยู่กลางทาง แลออกชิงเอาสมเดจพระเทพกรษัตรเจ้าใด้ไปถวายแก่พระเจ้าหงษา อนึ่ง ในปีนั้น น้ำ ณ กรุงพระนครศรีอยุทธยานั้นน้อยนัก

ศักราช ๙๓๐ มโรงศก ในเดิอน ๑๒ นั้น พระเจ้าหงษายกพลมาแต่เมิองหงษา ครั้นถึงวัน ค่ำ พระเจ้าหงษามาถึงกรุงพระนครศรีอยุทธยา ต้งงทัพตำบลลมพลี แลเมื่อศึกหงษาเข้าล้อมพระนครศรีอยุทธยานั้น สมเดจมหาจักรพรรดิเจ้าทรงพระประชวนนิฤๅพาน แลครั้งนั้น สมเดจพระเจ้าลูกเธอพระมหินทราธิราชตรัสหมิได้นำภาการเศิก แต่พระเจ้าลูกเธอพระศรีเสาวะนั้นตรัสเอาพระไทยใส่ แลเสดจไปบันชาการที่จรักษาพระนครทุกวัน ครั้นแลสมเดจพระมหินทราธิราชเจ้าตรัศรู้ว่า พระเจ้าลูกเธอพระศรีเสาวเสดจไปบันชาการเศิกทุกวันดังนั้น ก็มิได้ไว้พระทัย ก็ให้เอาพระเจ้าลูกเธอพระศรีเสาวนั้นไปฆ่าเสีย ณ วัดพระราม ครั้งนั้น การเศิกซึ่งจรักษาพระนครนั้นกคลายลง

ครั้นเถิงศักราช ๙๓๑ มเสงศก ณ วัน ๑๑ ค่ำ เพลารุงแล้วปรมาน ๓ นาลิกา กเสียกรุงพระนครศรีอยุทธยาแก่พระเจ้าหงษา ครั้นเถิงวัน ๑๒ ค่ำ ทำการปราบดาภิเสกสมเดจพระมหาธรรมราชาธิราชเจ้าเสวยราชสมบัดดิกรุงพระนครศรีอยุธยา อนึ่ง เมี่อพระเจ้าหงษาเสดจกลับคืนไปเมิองหงษานั้น พระเจ้าหงษาเอาสมเดจพระมหินทราธิราชเจ้าขึ้นไปด้วย

ศักราช ๙๓๒ มเมิยศก พญาลแวกยกพลมายังพระนครศรีอยุธยา พญาลแวกยืนช้างตำบลสามพิหาร แลได้รบพุ่งกัน แลชาวในเมิองพระนครยิงปืนออกไปต้องพญาจามปาธิราชตายกับคอช้าง ครั้งนั้น ศึกพญาลแวกเลิกทัพกลับคืนไป ในปีนั้น น้ำ ณ กรุงพระนครศรีอยุธยามาก

ศักราช ๙๓๓ มแมศก น้ำน้อย อนึ่ง สมเดจ์พระณรายบพิดรเปนเจ้าเสดจขึ้นไปเสวยราชสมบัดดิ ณ เมิองพิศณุโลก

ศักราช ๙๓๔ วอกศก น้ำน้อยนัก

ศักราช ๙๓๕ รกาศก น้ำน้อยเปนมัทยม

ศักราช ๙๓๖ จอศก น้ำมากนัก ครั้งนั้น สมเดจ์พระเจ้าลูกเธอทรงพระปรชวรธรพิศ

ศักราช ๙๓๗ กุรศก พญาลแวกยกทัพเริอมายังพระนครศรีอยุทธยาในวัน ๑๐ ฯ  ค่ำนั้น ชาวเมิองลแวกตั้งทับเรีอตำบลพแนงเชิง แลได้รบพุ่งกัน ครั้งนั้น ศึกลแวกต้านมิได้ เลิกทับกลับไป แลจับเอาคน ณ เมิองปากไต้ครั้งนั้นไปเปนอันมาก ไนปีนั้น น้ำ ณ กรุงศรีอยุธยาน้อย