ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Prachum Chotmaihet Samai Ayutthaya 2510.djvu/59

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
สร้างพระอิศวรสำริด
และซ่อมแปลงพระมหาธาตุกับทั้งวัดบริพารเมืองกำแพงเพชร ปีมะเมีย
พ.ศ. ๒๐๕๓ ในรัชกาลสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒

  1. ศักราช ๑๔๓๒[1] มะเมียนักษัตร อาทิตยพาร เดือนหก ขึ้นสิบสี่ค่ำ ได้หษตฤกษ์ เพลารุ่งแล้วสองนาฬิกา จึงเจ้าพรญาศรีธรรมาโศกราชประดิษฐานพระอิศวรเจ้านี้ไว้ให้ครองสัตว์สี่ตีนสองตีนในเมืองกำแพงเพชร และช่วยเลิกศาสนาพุทธศาสตร์ และไสยศาสตร์ และพระเทพกรรม มิให้หม่นให้หมอง
  2. ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียว และซ่อมแปลงพระมหาธาตุและวัดบริพารในเมืองนอกเมือง และที่แดนเหย้าเรือนถนนทะลาอันเป็นตรธานไปเถิงบางพาน ขุดแม่ไตรบางพร้อ อนึ่ง แต่ก่อนยอมขายวัวไปแก่ละว้า อันจะให้ขายดุจก่อนนั้นก็ห้ามมิให้ขาย อนึ่ง เมื่อทำนาไซร้ ย่อมเอาพืชข้าวในนานั้นปลูกเอง มิได้เอาข้าวในยุ้งไปหว่านไปดำทั้งหลาย
  3. อนึ่ง ท่อปู่พรญาร่วง[2] ทำเอาน้ำไปเถิงบางพานนั้น ก็ถมหายสิ้น และเขาญ่อนวานาทางพ้าและหาท่อนั้นพบ กระทำท่อเอาน้ำเข้าไปเลี้ยงนาให้เป็นนาเหมืองนาฝ่าย มิได้เป็นทางพ้ากัน ทำทั้งนี้ถวายพระราชกุศลแด่สมเด็จบพิตรพระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์[3]

  1. หมายเหตุ — ศักราช ๑๔๓๒ เป็นมหาศักราช เทียบตรงกับพุทธศักราช ๒๐๕๓
  2. คำว่า ปู่พรญา ในจารึกนี้ มีปรากฏในจารึกสุโขทัย หลักที่ ๙ เป็นพระปู่ของพระมหาธรรมราชาธิราชเจ้าที่เป็นพระเจ้าตาของสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถเจ้า ดังนั้น คำว่า พรญาร่วง ในจารึกนี้ น่าจะหมายถึง พระมหาธรรมราชาธิราชเจ้าองค์นั้น
  3. สำเนาจารึกฐานพระอิศวร กำแพงเพชร