จะต้องกำหนดโดยเร็ว ผู้ครองฝ่ายสยามแลผู้ครองฝ่ายเขมรจะให้ขุนนางไปปักเฃตรแดนเปนสำคัญต่อน่าพร้อมกันกับขุนนางฝ่ายฝรั่งเสศซึ่งเกาวเนอผู้สำเร็จราชการเมืองไซ่ง่อนจะใช้ไปปักเฃตรแดนตกลงกันแล้ว ขุนนางฝรั่งเศสจะทำแผนที่เปนสำคัญโดยซื่อตรง ๚ะ
๏ข้อ๕ว่า ไทยจะไม่ล่วงเข้าไปในเฃตรแดนเขมร ๆ จะไม่ล่วงเข้ามาในเฃตรแดนของไทย คนฝ่ายไทย คนฝ่ายเขมร จะไปค้าขายแลอาไศรยไปมาหากันโดยดีก็ได้ ถ้าคนอยู่ในบังคับไทยทำผิดด้วยกฎหมายในที่เมืองเขมร เจ้าพนักงานเขมรจะทำโทษโดยยุติธรรมตามกฎหมายฝ่ายเขมร ถ้าคนอยู่ในบังคับเขมรทำผิดกฎหมายในที่เมืองไทย เจ้าพนักงานไทยจะทำโทษตามกฎหมายไทยโดยยุติธรรม ๚ะ
๏ข้อ๖ว่า เรือฝรั่งเสศจะขึ้นลงตามลำแม่น้ำของแลในทเลสาบเฃตรแดนไทยได้โดยสดวก คอเวอนแมนตไทยจะทำเบิกล่องสำหรับตัวผู้ซึ่งจะไปสุดแต่เจ้าพนักงานฝรั่งเสศจะกำหนดกี่ฉบับให้ไว้กับเจ้าพนักงานฝรั่งเสศเมืองไซ่ง่อน เจ้าพนักงานฝรั่งเสศเมืองฝรั่งเสศเมืองไซ่ง่อนลงชื่อประทับตราฝรั่งเสศให้แก่ผู้ซึ่งจะไปเข้าในแผ่นดินของไทย จะต้องถือตามหนังสือสัญญาในคฤษตศักราช ๑๘๕๖ ปี เบิกล่องนี้จะใช้ได้อย่างเดียวกันกับเบิกล่องที่ว่าในข้อ ๗ หนังสือสัญญาคฤษตศักราช ๑๘๕๖ ปี แลผู้ถือหนังสือเบิกล่องนั้นมีข้อขัดขวาง จะได้พึ่งแก่เจ้าพนักงานฝ่ายข้างไทย ๚ะ
๏ข้อ๗ว่า คอเวอนแมนตฝรั่งเสศจะบังคับให้เขมรถือตามหนังสือสัญญานี้ ๚ะ
๏ข้อ๘ว่า หนังสือสัญญานี้เขียนเปนอักษรไทยอักษรฝรั่งเสศถูกต้องกัน ใช้ได้เหมือนกัน ๚ะ
