ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Prachum Kotmai Ratchakan Thi Nueng 2482 (1).djvu/191

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
177
พรมศักดิ

29
๕ มาตราหนึ่ง
หญิงนอกใจผัวจะไถ่โทษ
นุ่งร่างแห[1]
สักแก้ม
โกนตะแลงแกง
ฉะเลวปะหน้า
ทัดดอกฉะบาแดง ๒ หู
๒๐๐๐๐๐
๕๐๐๐๐๐
๒๕๐๐๐๐
๑๕๐๐๐๐
๑๕๐๐๐๐
30
๖ มาตราหนึ่ง จะลงโทษผู้ร้ายถึงตัดตีนสินมือทวน
ด้วยลวดหนังไม้หวายสัก อก
แก้ม
หน้า
ต้นฅอให้ไถ่โดยเบี้ยลเมิดตามบันดาศักดินั้น
ตัดปาก ๗๕๐๐๐๐
ตัดข้อมือ ๗๕๐๐๐๐
ตัด นิ้วเท้า
นิ้วมือ
๑๕๐๐๐๐
สักอก ๑๕๐๐๐๐
สัก แก้ม
หน้า
๕๕๐๐๐๐
ขึ้นขาหย่างประจารตามกระเสียรอายุศม
ลวดหนัง ๓ ทีต่อ[2] แสน
แสนหลวง ๕ ทีต่อแสน
ไม้หวายเบี้ย
แสนราษฎร ๑๐ ทีต่อ[3] แสน

  1. ต้นฉะบับ: รางแห
  2. ต้นฉะบับ: ตอ
  3. ต้นฉะบับ: คำว่า ต่อ ตกไป
ม.ธ.ก.