ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Prachum Kotmai Ratchakan Thi Nueng 2482 (1).djvu/82

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
70
กฎมณเทียรบาล

พระธินั่ง จึ่งจะพ้น ถ้ามิทำตามไอยการดั่งนี้ พระธินั่งเปนอันตรายไซ้ ให้เอาผู้ขี่ช้างฆ่าเสียทังโคต

อนึ่ง ถ้าเสดจ์ทรงม้า แลให้ขุนช้างชาวช้างขี่ไล่พระธินั่งไซ้ อย่าไกลนัก อย่าชิดนัก

32

ไอยการม้า ถ้าเสดจทรงม้า ขุนม้าแนมกลาง ขุนตำรวจแนมสองข้างแคบ นายแวงแนมสองข้างหาง ถ้าเสดจ์ทรงม้าประภาษกลางคืน ให้ขุนม้านายม้าจูงมีเทียรมีใต้มีส้มแทงลิ้นแลแคบง่องแส้กันชีพบังเหียนดอนคลีทวนรองไปโดยเสดจ์ มีม้าใช้ไปสองม้าเหดุการป่วยเครื่องจฉลันแทน

33

ถ้าทรงม้าคลีแลเรียกขุนหมื่นหัวพันแลนายม้าจูงเข้าด้วยธินั่งไซ้แลจชงโคนนั้น ให้ล้วงท้องตัดชายหาง อย่าเอาหน้าม้า ม้าขุนม้านั้นให้แต่หัวเทียมท้ายม้าพระธินั่ง ผู้ใดมิได้ทำตามไอยการแลละเมิดไซ้ โทษศักถ้าดาบ โทษลงหญ้า โทษฆ่าเสีย

34

อนึ่ง ลูกขุนหมื่นทังปวงแต่นา ๓๐๐๐ ถึงนา ๑๖๐๐ ถ้าขี่ม้าแลเครื่องม้าผิดไอยการ คือ หมอนอานแลเครื่องม้านั้นทองดวงคร่ำถมไหม ไอยการขุนม้า

35

ไอยการม้าขวาแต่หัวสนามมาถึงเสาทงไชย ม้าซ้ายแต่เสาธงไชยถึงท้ายสนาม ท้าวพญามนตรีมุกขหัวเมือง

ม.ธ.ก.