อนึ่ง พระธินั่งเสดจ์เข้าต่อเถื่อน แลเถื่อนมีพาษี พระธินั่ง[1] ต่ำ[2] อย่าควาน ควานอย่าให้ฃอ อนึ่ง จทรงบาศ แลเถื่อนมีพาสีก็ดี ตรัสเรียกบาศ อย่ายื่น แลไอยการให้ควาน ๆ ทัง ๔ ประการดั่งนี้ ให้ขุนช้างชาวช้างว่าแก่ขุนตำรวจให้เอากราบทูลพระกรรุณา ครั้งหนึ่งให้หมายบอกแก่จ่าแลชาวช้าง ถ้าทรงพระกรรุณามิฟัง ทูลฃอถวายชีวิตร ถ้ามิฟังแลเสดจ์ ให้นอนกลิ้งเข้าไปหว่างงาให้ช้างแทง จึ่งจะชอบด้วยไอยการ ผี้แลขุนช้างชาวช้างมิได้ทำตามพระไอยการดั่งกล่าวมาไซ้ ถ้าพระธินั่งเปนอันตราย ให้เอาชาวช้างฆ่าเสียทังโคต
ถ้าเสดจ์ทรงบาศไซ้ ผู้ขี่กลางบันดายื่นบาศนั้นให้ดูกาละเทสะ ถ้าเถื่อนค่ำตา เรียกบาศ ให้ยื่น ถ้าช้างพระธินั่งต่ำตา เรียกบาศ อย่ายื่น ถ้าฟันลงกับฅอช้าง ขอรับพระราชอาช
า มิทำตามพระไอยการ โทษถึงตาย
ถ้าพระธินั่งเข้าต่อเถื่อนคล้องกลางแปลง แลช้างค้ำช้างค่ายเขื่อนทวนหอกช้างติดสองช้าง พระธินั่งแลติดเถื่อนเติบ แลช้างทวนหอกมิเข้าช่วยทัน โทษถึงตาย
