หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๗๔
วิวาทด่าตี
๙ มาตราหนึ่ง | บุรุศ สัตรี |
ก็ดีเปนผู้ใหญ่บันดานโทโสตีทารก |
ท่านให้ไหมทวีคูนโดยโทษาณุโทษ เหดุมิควรจโกรธจตี |
d ๑๐ มาตราหนึ่ง เดกต่อเดกวิวาทตีกัน ให้ |
พ่อ แม่ |
ห้าม |
ปราม ถ้า | พ่อ แม่ |
เดกฝ่ายข้างหนึ่งไปตีบุตรท่านฝ่ายข้างหนึ่ง |
ไซ้ ให้ไหมผู้ตีนั้นโดยกรมศักดิทวีคูน เหตุว่าเดกมิรู้ผิด |
แลชอบ ถ้าเดกตีกันมีบาทเจบไซ้ ให้พิเคราะห์ดูเดกผู้ | ตี เจบ |
นั้น ถ้าเท่ากันอย่าให้มีโทษแก่มันเลย เหดุเปนเดกด้วย |
กัน ถ้าเดกผู้ตีใหญ่ไซ้ ให้ทำขวันเสียค่าน้ำมันให้แก่มันผู้น้อย |
d อนึ่งเดก ๗ เข้าเถ้า ๗๐ เปนคนหลงไหลไป |
ด่า ตี |
ท่าน ๆ |
มิให้ปรับไหมมีโทษ แต่ให้นายบ้านนายเมืองช่วยว่ากล่าว |
ให้สมักสมาผู้เจบนั้นโดยควร |
๑๑ มาตราหนึ่ง เดก ๗ ขวบเหล้นด้วยกันผลักไส |
กันตก | เรือน ศาลา ต้นไม้ ร้าน น้ำ |
ตายไซ้ ให้ | พ่อ แม่ |
แห่งเดกผู้ผลักนั้นปลูกตัวลูก |
ม.ธ.ก.