ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Prachum Kotmai Ratchakan Thi Nueng 2482 (2).djvu/278

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๗๖
วิวาทด่าตี

สัจมิได้ ท่านว่าให้พ่อแม่พี่น้องเผ่าพันธุบ้าใช้กึ่งเบิ้ยปลูกตัว
ผู้ตาย ให้เวนบ้านั้นไปให้แก่พ่อแม่พี่น้องเผ่าพันธุบ้านั้น
จึ่งชอบ ถ้ามันตีมีบาทเจบไซ้ หาโทษมิได้ ถ้าที่เปนที่ไร่นา
ป่าดงพงแขมเปนที่อยู่แห่งคนผู้สูงอายุศม์แลคนพิกลจริตบ้าใบ้
ผู้ใดเข้าไปในที่มันอยู่มันฟันแทงมีบาทเจบแลตายก็ดี ถ้าพบ
ปะมันกลางถนนหนทางมิได้หลีกแลมันฟันแทงบาทเจบถึงตาย
ก็ดี จะเอาโทษแก่มันมิได้เลย ให้โฆษนาแก่นครบาลให้จับ
เอาตัวมันจำจองไว้กว่าจะสิ้นกำม์
16
๑๖ มาตราหนึ่ง ผู้ร้ายตีฟันแทงคนบ้าตายไซ้ ให้
ทอดรางวัดเปนเบี้ยปลูกตัวผู้ตายโดยขนาด ให้แก่ญาติพี่น้อง
แห่งบ้า ถ้าบ้าหาญาติพี่น้องมิได้ ให้เอาเบี้ยรางวัดเปนค่า
หญ้าช้างหลวง
17
๑๗ มาตราหนึ่ง ผัวเมียวิวาทกันชายผัวทุบตีฟันแทง
หญิงผู้เมียตาย ให้ลงโทษดั่งฉันผู้อื่น ถ้าหญิงทุบตีฟันแทง
ชายผู้ผัวตาย ให้ลงโทษดุจกัน ถ้าบแกล้งตีฟันแทงให้ตาย
ท่านว่าให้ไหมโดยศักดิ มือ
ไม้
เหลก
สีนไหมให้เอาเข้าพระคลัง
หลวงจงสิ้น
ม.ธ.ก.