หน้า:Prodigal Son 1842.djvu/29

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๙

กายตนเหน จักดับอับแสง ไม่ทันแต่งกาย คนผู้ใจบาปจงเร่งหาลาภ คือ ภรเพริดพราย อย่าได้หนักหน่วง ถ้าดวงสุริฉายทุกข์ณรกร้าย จะจับกุมพลันไม่ทันรุ่งเช้า ๛

เรื่องผู้นักเลงสิ้นแต่เท่านี้แล