จะตีพ่อท่านให้หลังแตก แล้วจะปล่อยออกไปให้เข้าหากองทัพเจตะสุกรี ถ้าเจตะสุกรีไต่ถามบิดาจงกล่าวโทษข้าให้จงหนัก แล้วทำเป็นภักดีต่อเจตะสุกรี แล้วจึงนำกองทัพเข้ามาโดยทางอ้อมให้ช้าอยู่ ถ้าประมานการเห็นว่าข้าทำค่ายเสร็จแล้วเมื่อใด บิดาจึงนำทัพเข้ามาเมื่อนั้น อขมะมอญคิดกลอุบายกับมตะหยอกพ่อตาฉนั้นแล้ว จึงเอาหวายผ่าซีกมาตีพ่อตาแต่พอให้หลังแตกเป็นแผล แล้วก็ให้รีบออกไปยังกองทัพเจตะสุกรี
ฝ่ายพม่าในกองทัพ ก็จับเอาตัวมตะหยอกเข้าไปยังเจตะสุกรี ๆ จึงถามว่า เหตุใดท่านจึงต้องโพยโบยตีดังนี้ มตะหยอกจึงบอกว่า ข้าพเจ้าเป็นพ่อตาอ้ายอขมะมอญ ๆ คิดกบถต่อด้วยพระเจ้าภุกาม ตั้งค่ายขุดคูเมืองแต่งบ้านเมือง ข้าพเจ้าห้ามก็มิฟังกลับโกรธ ให้ตีข้าพเจ้าแล้วใส่ตรุไว้ ข้าพเจ้าหนีออกได้ จึงมาหากองทัพ เจตะสุกรีแจ้งเนื้อความดังนั้นก็สำคัญว่าจริง จึงว่าให้มันทำไปพลางเถิด เองจงนำทัพเราไปโดยทางตรงให้ถึงเมืองพะโคโดยเร็ว มตะหยอกก็นำทัพมาตามป่ากลางเป็นทางอ้อม
ฝ่ายกองทัพพม่าไม่รู้แห่งทาง จึงถามมตะหยอก ๆ ก็บอกไปทุกตำบล ครั้นไปถึงป่าอันหนึ่งถามว่าชื่อไร มตะหยอกจึงบอกว่าชื่อป่ากลาง พม่าทั้งปวงจึงได้รู้ว่าป่านั้นบ้านนั้น ครั้นมตะหยอกนำทัพมาหลายวัน คะเนเห็นว่าอขมะมอญทำค่ายคูเสร็จแล้ว ก็นำกองทัพมาถึงเมืองพะโค
ฝ่ายสมิงอขมะมอญเร่งรัดทำค่ายคูเสร็จแล้ว ก็ให้ปลูกโรงใหญ่โรงหนึ่ง บนกำแพงที่ประตูเมืองฝ่ายทิศตะวันออก แล้วให้ทำรูปหุ่นเป็นรูปพระยาองค์หนึ่ง มีรูปสตรีถือพัดแลร่ม แลเครื่องสำหรับกษัตริย์นั้นแปดคนยืนอยู่ในโรงนั้น
