เชิญพระสารีริกธาตุบรรจุไว้แล้ว ให้หล่อรูปฉลองพระองค์และรูปพระอัครมเหสี รูปพระมหาเทวีอันเป็นสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ และรูปนางนักสนมและเสนาบดีแล้วไปด้วยทองคำตั้งไว้บูชาพระสถูป ซึ่งบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ จึงถวายพระนามพระสถูปนั้นว่าพระเจดีย์กลอมปอน ก็ปรากฎอยู่ณเมืองเมาะตะมะมาคุงเท่าบัดนี้ และพระเจ้าช้างเผือกได้เสวยราชสมบัติในเมืองเมาะตะมะได้หกปี
ขณะนั้นศักราชได้ ๗๑๖ ปี นายช้างเอาช้างเผือกลงน้ำให้เกิดอัสจรรย์เป็นพายุพัดหนักอากาศมืดมน ช้างนั้นก็อันตรธานหายไป ครั้นพระเจ้าช้างเผือกแจ้งดังนั้น ก็ทรงพระวิตกมีพระทัยเศร้าหมองยิ่งนัก
ขณะนั้นยังมีหมอช้างคนหนึ่งมากราบทูลว่า ในป่าละภูนั้นมีช้างใหญ่ตัวหนึ่ง รอยเท้าได้ศอกขนาด ควรที่จะเป็นช้างพระที่นั่งได้ ครั้นพระเจ้าช้างเผือกแจ้งเนื้อความซึ่งหมอช้างมากราบทูลดังนั้นก็มีพระทัยยินดีนัก จึงพระราชทานรางวัลให้แก่หมอช้างผู้นั้นเป็นอันมาก แล้วพระเจ้าช้างเผือกจึงสั่งให้เกณฑ์เอาพระตะเบิดพี่เขยซึ่งกินเมืองตะเกิง และอำมาตย์ปานจอซึ่งกินเมืองวาน สมิงนารายน์ซึ่งกินเมืองสะโตง มะสามน้องสมิงชีพรายซึ่งกินเมืองตักคลา เจ้าพระลักษ์กินเมืองเสพทั้งห้าเมือง มาพร้อมกันเป็นคนหกหมื่นเศษ พระเจ้าช้างเผือกก็เสด็จไปป่าละภู กับทั้งพระราชบุตรพระราชธิดาพระราชวงษานุวงษ์ และพระอัครมเหสี นางพระสนมกรมในทั้งปวง เสด็จอยู่ณป่าละภูประมาณสี่เดือน มะละคอน น้องชายสมิงเลิกพร้านั้น ก็ไปตามเสด็จด้วย
