หน้า:Sam Kok 1928 (1).djvu/59

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
38
เรื่องสามก๊ก

ราชการนั้นไม่ควร ถ้ามิฟังข้าพเจ้าเห็นจะเปนอันตรายเหมือนนางลิเฮา ฝ่ายนางตังไทฮอได้ฟังดังนั้นก็โกรธแล้วตอบว่า ตัวมิได้มีสัจประกอบไปด้วยหิ๋งษาพาลเอาผิดนางอองบีหยิน แล้วให้เอาไปฆ่าเสีย บัดนี้ลูกของตัวได้เปนใหญ่ตัวมิได้ยำเกรงเรา มากล่าวถ้อยคำหยาบช้าดูหมิ่นเปรียบเทียบเราดังนี้เราหาฟังไม่ ถึงมาทว่าโฮจิ้นที่ของตัวได้เปนเสนาบดีผู้ใหญ่นั้น แต่ตั๋งต๋งผู้น้องเราจะตัดเอาศีศะโฮจิ้นก็จะได้ในลัดมือเดียวโดยง่าย นางโฮเฮาได้ยินดังนั้นก็โกรธแล้วตอบว่า เราเห็นผิดช่วยเตือนสติกลับมาโกรธเราอีกเล่า นางตังไทฮอจึงวาส ตัวเปนผู้น้อยแต่ก่อนมาหามีผู้ใดนับไม่ แลตัว