ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Sam Kok 1928 (3).djvu/583

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1539
เรื่องสามก๊ก

นายทหารของโกเตง

ขงเบ้งได้ยินดังนั้นจึงว่า โกเตงคนนี้ซื่อตรงนักเรารู้อยู่ว่าหาเปนขบถไม่ เพราะอ้ายยงคีโกหกไปอ้อนวอนว่ากล่าว โกเตงจึงหลงไปตามลิ้นมัน เราจะปล่อยท่านให้ไปบอกโกเตงให้มาหาเราโดยดีจึงจะพ้นโทษ งากฟันดีใจนักกราบลงแล้วก็ลาไป ครั้นถึงโกเตงจึงเล่าเนื้อความให้โกเตงฟังทุกประการ แล้วว่าอันน้ำใจขงเบ้งนั้นดีนัก โกเตงได้ฟังงากฟันว่าดังนั้นจึงว่าขอบใจ ขงเบ้งนี้น้ำใจดีจริง

ฝ่ายยงคีครั้นรุ่งเช้าเข้ามาณค่ายโกเตงจึงถามว่า วานนี้งากฟันยกออกไปรบกับขงเบ้งๆ จับได้ตัวไปแล้วทำไมจึงกลับมาได้เล่า โกเตงจึงบอกว่าขงเบ้งนํ้าใจดีนัก จับงากฟันได้แล้วไม่ฆ่าเสียปล่อยมา ยงคีได้ฟังดังนั้นก็ตกใจ จึงว่าขงเบ้งมีความคิดแกล้งปล่อยงากฟันมาครั้งนี้หวังจะทำให้เราผิดกัน โกเตงได้ยินยงคีว่าดังนั้นเชื่อบ้างมิเชื่อบ้างคิดคลางแคลงใจอยู่ พอทหารเข้ามาบอกว่า อุยเอี๋ยนคุมทหารยกมารบเรา

ยงคีได้ฟังดังนั้นก็โกรธกลับไปค่าย แล้วคุมทหารออกไปรบอุยเอี๋ยนสู้กันเปนสามารถ ยงคีเสียทีก็แตกขับม้ากลับมาเข้าค่าย อุยเอี๋ยนเห็นทัพยงคีแตกดังนั้นก็ขับม้าไล่ติดตาม ครั้นไม่ทันแล้วก็กลับคืนไปค่าย ขงเบ้งจึงสั่งทหารทั้งปวงว่าในสามวันนี้ ถ้าข้าศึกจะยกออกมารบอย่าให้ทหารเราออกรบ

ฝ่ายยงคีครั้นรุ่งเช้าแล้ว ก็ขับทหารออกไปชวนรบถึงน่าค่าย ขงเบ้งก็มิได้ขับทหารออกมารบถึงสามวัน ครั้นครบสามวันแล้วขงเบ้งจึงสั่งเตียวเอ๊กอองเป๋งเปนปีกซ้ายขวาว่า พรุ่งนี้ท่านจงคุมทหารไปตั้งซุ่มอยู่ใน