ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Sam Kok 1928 (3).djvu/587

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1541
เรื่องสามก๊ก

เอาเหล้าเข้าให้กิน จึงว่ากูปล่อยมึงไปครั้งนี้อย่าได้กลับมารบ ถ้ากลับมารบจับได้จะให้ฆ่าเสีย แล้วสั่งความไปให้บอกโกเตงว่ายงคีรู้ตัวกลัวความผิดใช้คนให้มาหาเราว่า จะขอตัดเอาศีศะโกเตงจูโพมาให้เรา หวังจะแก้โทษซึ่งทำผิดมาแต่หลัง เราคิดเอ็นดูว่าโกเตงเปนคนซื่อตรงนัก เอ็งเร่งเอาความไปบอกนายให้ระวังตัว

ทหารโกเตงกราบแล้วก็รีบไป ครั้นถึงเอาความที่ขงเบ้งว่านั้นบอกให้โกเตงฟังทุกประการ โกเตงได้ฟังทหารมาบอกดังนั้นก็สดุ้งตกใจ จึงสั่งคนใช้ไปคอยระวังณค่ายยงคีเขาจะคิดอ่านประการใด คนใช้ก็ไปตามสั่ง ฝ่ายทหารยงคีครั้นขงเบ้งปล่อยมาถึงค่ายแล้ว เอาเนื้อความบอกให้เพื่อนกันฟัง ว่าขงเบ้งนํ้าใจดีนักแล้วว่าครั้งนี้พวกเราได้อาไศรยชื่อโกเตง จึงรอดตัวพ้นความตาย คนใช้โกเตงได้ยินทหารยงคีพูดกันดังนั้น ก็เอาเนื้อความมาบอกโกเตงทุกประการ โกเตงได้ยินดังนั้นก็ยังสงไสยอยู่


จึงใช้ให้ทหารไปสอดแนมดูณค่ายขงเบ้ง ว่ายงคีจะใช้ให้คนไปว่าประการใดบ้าง

ฝ่ายขงเบ้งจึงสั่งทหารทั้งปวงว่า ให้สอดแนมจับตัวทหารโกเตงมาให้ได้ เมื่อได้ตัวแล้วมัดมาส่งเรานั้น ให้แกล้งว่ามันเปนทหารยงคี ทหารรับคำแล้วก็รายกันไปเที่ยวสอดแนมตามสั่ง ครั้นพบทหารโกเตงจับได้มัดเข้ามาแล้ว แกล้งพูดกันว่าอ้ายนี่ทหารยงคีทหารต้องมัดก็เถียงว่า ข้าพเจ้ามิใช่บ่าวยงคีว่าเท่าไรทหารขงเบ้งก็มิฟังจึงพาเอาตัวไปบอกขงเบ้งว่า ข้าพเจ้าจับได้ทหารยงคีมา