หน้า:Sam Kok 1928 (3).djvu/592

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1546
ตอนที่ ๖๗

ยกไปตีเอาเมืองเรา จำจะทำจงษาหัสให้มันเกรงกลัวจงนักก่อนจึงจะกลับไปได้

ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นจึงตอบว่าท่านว่านั้นเหมือนเราคิดไว้ แต่เมื่อจะไปนั้นเราจะเอาท่านไปด้วย จึงตั้งม้าเจ๊กเปนนายทหารตรวจตราในกองทัพแล้วก็ยกไป

ฝ่ายเบ้งเฮ๊กครั้นรู้ว่าขงเบ้งยกทัพล่วงเข้ามาในแดน จึงให้หากิมห้วนเจ้าเมืองสำกิก สุนาเจ้าเมืองมิตอง ห้วยหลำเจ้าเมืองไหอำ สามคนนี้ เข้ามาแล้วจึงว่าบัดนี้ขงเบ้งยกทัพล่วงเข้ามาถึงแดนเมืองเรา เราจะให้ท่านสามคนยกทัพออกไปรบเปนสามทาง กิมห้วนคุมทหารห้าหมื่นยกออกไปรบทางกลาง สุนาคุมทหารห้าหมื่นยกทัพออกไปรบทางข้างซ้าย ห้วยหลำคุมทหารห้าหมื่นยกออกไปตั้งรบทางข้างขวา ถ้าผู้ใดมีไชยชะนะมาเราจะตั้งผู้นั้นให้เปนนายใหญ่ กิมห้วยสุนาห้วยหลำได้ฟังเบ้งเฮ๊กว่าดังนั้น ต่างคนต่างคุมทหารแล้วก็ยกไปตามสั่ง

ฝ่ายกองสอดแนมก็เอาเนื้อความเข้าไปแจ้งแก่ขงเบ้ง ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นจึงคิดกลอุบายแล้วให้จูหลงอุยเอี๋ยนมา ขงเบ้งก็มิได้ว่าประการใด สั่งให้หาอองเป๋งม้าต๋งเตียวเอ๊กเตียวหงีสี่คนเข้ามาแล้วว่าบัดนี้เบ้งเฮ๊กให้ทหารยกกองทัพมาเปนสามทาง ครั้นเราจะให้จูหลงอุยเอี๋ยนยกไป เห็นว่าสองคนนี้ไม่รู้ที่ทางว่าเปนประการใด อองเป๋งจงคุมทหารไปรบทางซ้าย ม้าต๋ง

๑๙๗