ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Sam Kok 1928 (3).djvu/594

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1548
ตอนที่ ๖๗

แล้วยกแต่เพลากลางคืน เอาทหารซึ่งจับได้ให้นำทาง ครั้นถึงค่ายกิมห้วนเพลาประมาณสิบทุ่ม เห็นทหารในค่ายลุกขึ้นหุงเข้าอยู่ จูหลงอุยเอี๋ยนก็แยกกันเข้าทั้งสองทางแล้ว จุดประทัดโห่ร้องขับทหารรบเข้าไปถึงค่าย

ฝ่ายทหารกิมห้วนนั้นสละวนหุงเข้าอยู่ ครั้นเห็นข้าศึกโห่ร้องเข้ามาดังนั้นก็ตกใจมิทันจัดแจงก็แตกวุ่นไป กิมห้วนเห็นทหารแตกวิ่งไปดังนั้นก็ตกใจเผ่นขึ้นม้าควบหนีไป จูหลงขับม้าไล่ไปทันกิมห้วนกลับม้าจะสู้ จูหลงก็แทงด้วยทวนถูกกิมห้วนตกม้า

ตายแล้วตัดศีศะไว้ แลทหารกิมห้วนล้มตายแตกหนีไป จูหลงก็ยกไปตีหลังค่ายห้วยหลำทางตวันตก อุยเอี๋ยนก็ยกจะไปตีหลังค่ายสุนาทิศตวันออก

ฝ่ายขงเบ้งครั้นได้ยินทหารเข้ามาบอกว่า จูหลงอุยเอี๋ยนไปจับได้คนมาไต่ถาม แล้วยกทหารไปแต่กลางคืนดังนั้นดีใจนัก จึงหยิบเอาแผนที่ออกมาดู แล้วให้นายทัพนายกองซึ่งจัดไว้นั้นมาจัดใหม่ ครั้นนายทัพนายกองทั้งปวงมาพร้อมแล้วจึงว่า บัดนี้จูหลงอุยเอี๋ยนยกไปตีค่าย ที่เราใช้ท่านเหล่านี้แล้ว อองเป๋งม้าต๋งเร่งยกหนุนไปช่วยจูหลงอุยเอี๋ยน แล้วตีค่ายสุนาห้วยหลำ ถ้าสุนาแตกแล้วเห็นจะหนีไปทางทิศตวันออกซอกเขา ให้เตียวหงียกทหารไปคอยที่ทางซอกเขาทิศตวันออก จับเอาตัวสุนาให้ได้ ห้วยหลำเล่าถ้าแตกแล้วดีร้ายจะหนีไปทางซอกเขาทิศตวันตก ให้เตียวเอ๊กยกทหารไปคอยที่ทางซอกเขาทิศตวันตก จับตัวห้วยหลำมาให้ได้ แล้วสั่งกวนสกให้คุมทหารหนุนไป เห็นหนักไหนให้ช่วยกันเอาไชยชนะให้ได้ นายทัพนายกองทั้งสี่รับคำแล้วก็รีบยกไปทำตามสั่ง