แห่งหนึ่ง เกลือกขงเบ้งจับผู้คนได้ไต่ถามรู้จะยกข้ามมาทางนั้น ขอให้แต่งทหารไปตั้งอยู่ที่นั้นกองหนึ่งจึงจะดี
เบ้งเฮ๊กได้ฟังดังนั้นจึงว่าท่านอยู่ที่นี่ไม่รู้ฤๅว่าน้ำร้าย เราแกล้งจะให้มันข้ามมาที่นั้นอิก แม้ลงอาบนํ้ากินน้ำก็จะตายสิ้น จึงมิให้ยกทหารไปตั้งสกัดอยู่ ว่ากันยังมิทันขาดคำทหารซึ่งหาบเสบียงแตกนั้นเอาเนื้อความเข้ามาบอกว่า ม้าต้ายคุมทหารยกข้ามมารบสกัดตีเอาเสบียงไปได้สิ้น แล้วฆ่าทหารล้มตายเปนอันมาก เบ้งเฮ๊กได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะแล้วว่า มันจะทำอะไรแก่เราได้ จึงสั่งเงียมเตียงให้คุมทหารสามพันไปตีม้าต้าย เงียมเตียงก็ลาออกไปจัดแจงทหารพร้อมแล้วก็รีบยกไป ครั้นถึงก็ขับทหารเข้าตีค่ายม้าต้าย
ม้าต้ายครั้นเห็นเงียมเตียงขับทหารเข้ามาดังนั้น จึงถือง้าวขี่ม้าขับทหารออกรบกับเงียมเตียงได้สองเพลง ม้าต้ายก็ฟันถูกเงียมเตียงตกม้าตาย แล้วไล่ฟันทหารเงียมเตียงล้มตายแตกหนีไป ทหารเงียมเตียงซึ่งแตกไปนั้น ก็เอาเนื้อความเข้าไปบอกแก่เบ้งเฮ๊กๆ ครั้นได้ฟังดังนั้นจึงให้ทหารทั้งปวงเข้ามาแล้วถามว่า ผู้ใดจะอาษาเราไปรบกับม้าต้ายได้บ้าง สุนาเห็นทหารทั้งปวงนิ่งอยู่ จึงว่าข้าพเจ้าจะขออาษาไปรบกับม้าต้าย เบ้งเฮ๊กได้ฟังดังนั้นก็ดีใจจึงจัดแจงทหารให้สุนาสามพัน สุนาก็ลาเบ้งเฮ๊กแล้วยกทัพไป เบ้งเฮ๊กจึงว่าแก่ทหารทั้งปวงว่า เราคิดว่าแม่นํ้าที่นี้ร้ายข้าศึกจะข้ามมารบตัดเอาเสบียงอาหารเราไปได้ดังนี้ จำจะให้ไปตั้งทัพไว้ที่นั้นกองหนึ่ง จึงสั่งห้วยหลำให้คุมทหารสามพันยกไปตั้งค่ายอยู่ที่ตื้นทางข้ามนั้น
