หน้า:Sam Kok 1928 (4).djvu/36

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1562
ตอนที่ ๖๘

ขงเบ้งครั้นปล่อยเบ้งเฮ๊กไปแล้ว จึงสั่งให้หาม้าต้ายยกกลับคืนมา ทหารก็ไปบอกตามสั่ง

ฝ่ายเบ้งเฮ๊กครั้นกลับไปถึงค่ายแล้วคิดแค้นใจนัก จึงเรียกทหารซึ่งยังเปนใจเข้าด้วยนั้นมาลอบสั่งว่า จงจัดแจงอาวุธถือซ่อนไว้ให้พร้อมแล้ว ให้ไปบอกสุนาห้วยหลำว่า ขงเบ้งใช้ทหารข้ามมาหา บัดนี้นั่งท่าอยู่ในค่ายให้รีบมาโดยเร็ว ถ้าสุนาห้วยหลำมาถึงเมื่อไรก็ให้ฆ่าเสียเถิด ทหารทั้งปวงก็มาจัดแจงแล้วรีบไป ครั้นถึงห้วยหลำเห็นสุนาไปนั่งอยู่ด้วยจึงบอกว่า ขงเบ้งใช้ให้ทหารมาหานั่งคอยอยู่ในค่าย ให้เชิญท่านสองนายเร่งไป สุนาห้วยหลำครั้นได้ยินทหารบอกไม่รู้ คิดว่าขงเบ้งให้มาหาจริงก็ขึ้นม้ารีบมาโดยเร็ว ครั้นไปถึงลงจากม้าเดินเข้าไปในค่าย เหล่าทหารซึ่งคอยอยู่นั้นก็ล้อมกันเข้าจับสุนาห้วยหลำฆ่าเสียแล้ว ลากศพไปทิ้งไว้ในคลอง

ฝ่ายม้าต้ายครั้นคนใช้ไปหาดังนั้น ก็จัดแจงเสบียงอาหารพร้อมแล้วก็ยกข้ามกลับไปค่าย ข้างเบ้งเฮ๊กครั้นฆ่าสุนาห้วยหลำเสียแล้วก็จัดแจงทหารยกไปทางซอกเขาจะรบด้วยม้าต้าย ครั้นไปถึงเห็นแต่ค่ายเปล่าอยู่ จึงให้จับชาวบ้านป่ามาถามว่าม้าต้ายยกไปแห่งใด ชาวบ้านป่าจึงบอกว่าม้าต้ายขนเสบียงอาหาร ยกข้ามไปค่ายใหญ่แต่คืนนี้แล้ว เบ้งเฮ๊กได้ฟังดังนั้นก็ยกทัพกลับไป ไม่เข้าค่ายเก่าตรงไปเมือง

เบ้งฮิวผู้น้องรู้ว่าเบ้งเฮ๊กพี่ชายมา ก็ออกมาคำนับแล้วเชิญเข้าไปในเมือง เบ้งเฮ๊กก็เล่าเนื้อความหลังให้ฟังทุกประการ แล้วว่าขงเบ้งพาเรา

๑๙๙