ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Sam Kok 1928 (4).djvu/47

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1572
ตอนที่ ๖๘

น้องควรจะช่วยเตือนสติว่ากล่าว เหตุใดจึงคบคิดกันมาทำศึกกับเราอิกเล่า บัดนี้เราก็จับได้เปนสี่ครั้งท่านจะแลดูหน้าคนสืบไปกะไรได้

เบ้งฮิวได้ฟังดังนั้นก็กราบลงกับตีนแล้วว่า โทษข้าพเจ้าครั้งนี้ก็ถึงสิ้นชีวิตร์แล้ว ท่านจงโปรดให้ชีวิตร์ข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่งเถิด ขงเบ้งจึงว่าชีวิตร์ท่านอยู่ในเงื้อมมือเรา ใช่จะฆ่าท่านได้แต่วันนี้ก็หามิได้ ท่านจะขอชีวิตร์ไว้อีกครั้งหนึ่งก็ตามเถิด แต่กลับไปแล้วก็ให้คิดอ่านกับพี่ชายจงดี แล้วก็สั่งทหารให้แก้มัดเบ้งฮิวปล่อยไป พอเบ้งฮิวลุกไปอุยเอี๋ยนก็เอาตัวเบ้งเฮ๊กมัดเข้ามา ขงเบ้งเห็นเบ้งเฮ๊กก็โกรธ จึงว่าเราปล่อยตัวไปถึงสามครั้งแล้ว ก็มิรู้จักคุณกลับมาทำศึกกับเรา

บัดนี้เราก็จับได้อีก ท่านจะว่าประการใดต่อไปเล่า เบ้งเฮ๊กจึงว่าเราทำศึกเสียทีแก่ท่านมาทั้งนี้ เพราะทำกลอุบายฬ่อลวงเราต่างๆจึงจับเราได้ ตัวเราถึงตายบัดนี้ ก็ยังเสียดายชีวิตร์เรานักอยู่ เพราะทำการกับท่านหาเต็มฝีมือไม่

ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นจึงแกล้งสั่งทหาร จะให้เอาตัวเบ้งเฮ๊กไปฆ่าเสีย เบ้งเฮ๊กก็มิได้ครั่นคร้ามสีหน้าสดชื่นเปนปรกติอยู่ ขงเบ้งเห็นดังนั้นจึงคิดว่าเบ้งเฮ๊กนี้น้ำใจเหี้ยมหาญนัก เราจะฆ่า

เสียบัดนี้ ราษฎรชาวเมืองทั้งปวงก็จะกระจัดกระจายกันไป เราจะให้เบ้งเฮ๊กสิ้นฝีมือยอมแพ้เอาเมืองขึ้นแก้เราจงได้ ขงเบ้งจึงให้ทหารแก้มัดเบ้งเฮ๊กออกปล่อยเอาใจให้กินสุรา แล้วว่าแต่จับท่านได้ถึงสี่ครั้งนี้แล้วเราก็มิได้ทำอันตราย ไมตรีเราก็มีอยู่กับท่านเปนอันมาก เหตุไฉนท่านจึงไม่อ่อนน้อมต่อเราบ้าง