ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Sam Kok 1928 (4).djvu/62

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1587
เรื่องสามก๊ก

ฝ่ายขงเบ้งยกกองทัพตามเบ้งเฮ๊กมาถึงเมืองสามกั๋ง จึงให้จูหลงกับอุยเอี๋ยนคุมทหารยกเข้าตีเมืองทางทิศเหนือ ฝ่ายโตสู้ไต้อ๋องก็ให้ทหารซึ่งชำนาญน่าไม้ ขึ้นรักษาน่าที่เชิงเทิลไว้เปนสามารถ ทหารทั้งปวงก็เตรียมน่าไม้สำหรับมือทายาพิศม์ ถ้ายิงถูกผู้ใดเปื่อยพังจนตาย ครั้นจูหลงยกทหารเข้ามาใกล้ ทหารบนกำแพงก็เอาน่าไม้ระดมยิงถูกทหารจูหลงเจ็บปวดล้มตายเปนหลายคน จูหลงกับอุยเอี๋ยนถอยกลับไปหาขงเบ้งๆ เห็นทหารถูกน่าไม้เจ็บปวดเปนสาหัศ ก็เอายาใส่พิศม์น่าไม้นั้นหายแล้ว ขึ้นเกวียนเข้าไปดูเห็นภูมิ์ถานเมืองมั่นคง ขงเบ้งก็ถอยทัพออกไปตั้งค่ายมั่นอยู่ไกลเมืองหกสิบเส้น ทหารในเมืองสามกั๋งเห็นขงเบ้งถอยทัพออกไปตั้งมั่นก็ประมาทเลิ่นเล่อสำคัญว่าขงเบ้งแพ้ฝีมือสู้ไม่ได้แล้ว

ฝ่ายขงเบ้งถอยออกไปตั้งอยู่ห้าวัน เวลาคํ่าเกิดลมพัดขึ้นในค่าย ขงเบ้งจึ่งสั่งทหารทั้งปวงว่า เราจะเอาผ้าชายเสื้อเสมอคนละผืนให้ได้ในเวลาวันนี้ ถ้าผู้ใดไม่ได้เราจะตัดศีศะเสีย ทหารทั้งปวงได้ฟังดังนั้นก็สงไสยอยู่ แต่เกรงอาญาขงเบ้งก็หาผ้าชายเสื้อคนละผืนมาให้ขงเบ้งครบตัวกันในเวลายามหนึ่ง ขงเบ้งก็ให้ทหารเอาผ้ามาห่อดินคนละห่อ ยกเข้าถมกำแพงเมืองจนถึงใบเสมาแล้วว่าแก่ทหารทั้งปวงว่า ถ้าผู้ใดเข้าเมืองได้ก่อน เราจะปูนบำเหน็ดให้ถึงขนาด ทหารทั้งปวงได้ฟังดังนั้นก็ชิงกันเข้าไปได้เปนอันมาก แล้วสัญญากันไล่ฟันผู้คนอื้ออึงขึ้น โตสู้ไต้อ๋องมิได้แจ้งว่าศึกมาแต่เหนือแลใต้ ก็ขึ้นม้าพาทหารออกมา ทหารขงเบ้งเห็นดังนั้นก็ไล่รุกเข้าไป เอาทวนแทงถูกโตสู้ไต้อ๋องตกม้าตาย ทหารทั้งปวงก็แตก