ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Sam Kok 1928 (4).djvu/67

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1592
ตอนที่ ๖๙

ด้วยไม้ เขียนลายเหมือนรูปสัตว์รวงในใส่ดินปะสิวแลลูกพลุ มีล้อสำหรับเสือกเดินได้ทุกตัว ขงเบ้งจึงเกณฑ์ทหารที่มีกำลังพันหนึ่ง สำหรับประคองออกทำการตัวละสิบคน ครั้นเวลาเช้าก็ให้ยกทหารตรงเข้าไปเมืองงินแข ตัวขงเบ้งยกตามไปภายหลัง

ฝ่ายบกลกไต้อ๋องได้ไชยชะนะกลับเข้าเมือง เบ้งเฮ๊กก็แต่งโต๊ะเลี้ยงสุรา พอทหารเข้ามาบอกว่าขงเบ้งยกเข้ามา บกลกไต้อ๋องได้ฟังดังนั้นจึงว่า ขงเบ้งยังไม่เข็ดฝีมือเราหรือ จึงยกทหารเข้ามาอิกเล่า แล้วก็จัดแจงทหารกับเบ้งเฮ๊กยกออกจากเมือง พอขงเบ้งก็มาถึง เบ้งเฮ๊กจึงชี้บอกบกลกไต้อ๋องว่า ซึ่งใส่หมวกแต่งตัวอย่างมหาอุปราช ถือพัดนั่งอยู่บนเกวียนน้อยนั้นคือขงเบ้ง แม้มเราจับตัวได้แล้วแผ่นดินเราก็จะเปนศุข บกลกไต้อ๋องได้ฟังว่าดังนั้นก็สั่นระฆัง ร่ายมนต์เรียกให้เกิดลมพยุพัดก้อนสิลามาดังห่าฝน แล้วเป่าแตรเรียกสัตว์ร้ายมาเปนอันมาก

ขงเบ้งเห็นดังนั้นก็ร่ายมนต์โบกพัด ลมพยุก็พัดกลับไป สัตว์ร้ายก็หยุดอยู่ แล้วขงเบ้งก็ให้เอาเพลิงจุดเสิอกสัตว์กลนั้นเข้าไปในกองทัพเบ้งเฮ๊ก แล้วให้ตีม้าฬ่อฆ้องกลองยกทหารล้อมเข้าไป สัตว์ร้ายซึ่งบกลกไต้อ๋องเรียกมานั้น ถูกลูกพลุแลประทัดเจ็บปวดเปนสาหัศก็ตื่นกันวิ่งวุ่นวายไป ทหารทั้งปวงก็แตกตื่นกันอึงขึ้น

ฝ่ายขงเบ้งก็ขับทหารให้ไล่ฟันเข้าไป ฆ่าบกลกไต้อ๋องตายในที่รบ เบ้งเฮ๊กก็ยกเข้าเมืองพาภรรยากับสมัคพรรคพวกรีบหนี ขงเบ้งก็ยกทหารเข้าตั้งอยู่ในเมืองเงินแข ปูนบำเหน็จทหารตามสมควร แล้วเกณฑ์ทหารให้รีบไปตามจับตัวเบ้งเฮ๊ก