ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Sam Kok 1928 (4).djvu/69

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1594
ตอนที่ ๖๙

มาให้เรา หวังจะคิดกลอุบายฆ่าเราเสียเราก็รู้ถึง แล้วขงเบ้งก็ให้ทหารค้นดูในตัวตั้วไหล ได้อาวุธเหน็บซ่อนอยู่ในเสื้อเล่มหนึ่ง

ขงเบ้งจึงว่าแก่เบ้งเฮ๊กว่า ซึ่งกลอุบายท่านคิดทำนี้แต่เราคิดเล่นลืมเสียก็ดีกว่า บัดนี้ตัวก็สิ้นความคิดอยู่แล้ว ฤๅจะว่าประการใดต่อไปบ้าง

เบ้งเฮ๊กจึงว่าเรายังมิได้แพ้ฝีมือท่าน หากว่าเราคิดผิดเข้ามาหาที่ตายเองท่านจึงได้เรา ถึงจะฆ่าเราเสียก็ตามเถิดเรามิได้อ่อนน้อมต่อท่าน ขงเบ้งจึงว่าเราจับท่านได้ก็ถึงหกครั้งนี้แล้วก็ยังเจรจาอยู่ฉนี้ จะให้เราตามจับไปอิกสักกี่ครั้งเล่าจึงจะอ่อนน้อมต่อเรา

เบ้งเฮ๊กจึงว่าแม้นปล่อยเราไปอินครั้งหนึ่ง ให้เราได้ทำการจนสิ้นความคิดเต็มฝีมือแล้วจึงจะอ่อนน้อมต่อท่าน แม้ท่านไม่เชื่อเราจะให้ความสัตย์ไว้แก่ท่าน แล้วเบ้งเฮ๊กก็ให้ความสัตย์ต่อหน้าขงเบ้งๆได้ฟังดังนั้นจึงคิดว่า อันเบ้งเฮ๊กนี้ก็เสียทีแก่เราแล้ว ทั้งทหารก็เบาบาง เห็นหาทำการใหญ่สืบไปได้ไม่ เราจะปล่อยไปอิกครั้งหนึ่งให้สิ้นความคิดจงได้ แล้วขงเบ้งก็ให้ทหารแก้มัดเบ้งเฮ๊กเบ้งฮิวตั้วไหลนางจกหยง แลทหารทั้งปวงออกแล้วว่า เราจะให้ชีวิตร์ตัวอิกครั้งหนึ่ง แม้เราจับได้ตัวยังพูดฉนี้อยู่ก็จะฆ่าเสียให้สิ้นทั้งโคต

เบ้งเฮ๊กก็รับคำขงเบ้งก้มหน้าพากันลุกออกไปจากเมือง ซ่องสุมได้ทหารประมาณแปดร้อย เบ้งเฮ๊กจึงว่าแก่ตั้วไหลว่า บัดนี้ขงเบ้งก็เข้าตั้งอยู่

๒๐๓