กามะวิตก ฯ ความ คิด ตรึก ตรอง ไป ใน เรื่อง กิเลศ กาม, แล พัศดุ กาม เปน ต้น.
กายา ฯ ตัว คน ตัว สัตว เดียรฉาน ทั้งปวง, คือ รูป กาย อัน ประชุม ลง ซึ่ง ของ ชั่ว นั้น เอง.
กายี ฯ ว่า กาย. ชื่อ เสนาบดี ผู้ พิภาคษา, ใน เรื่อง นิทาน สิบ สอง เหลี่ยม.
กาโย ฯ ตัว คน ตัว สัตว ทั้งปวง, คือ ร่าง กาย นำ มา ซึง ของชั่วนั้น.
กายะ ฯ ว่า กาย, คือ ปันจะขันธ์ ประชุม กัน.
กายะกรรม ฯ การ ทิ้ ทำ ด้วย กาย.
กายะศิทธิ ฯ สำเร็ทธิ์ ด้วย กาย. อนึ่ง ฆ่า ปรอด ตาย, ว่า เปน กายะศิทธิ.
การิยะ ฯ กระทำ แล้ว.
การุณิโก ฯ แปล ว่า ประกอบ ด้วย ความ กรรุณา.
การะเกศ, ดอกไม้ ศี เหลือง กลิ่น หอม ดี ดู งาม, ต้น เท่า ด้ำ ภาย, ใบ เปน หนาม, ขึ้น อยู่ ที่ ดิน เปียก ริม น้ำ.
การะณิกา ฯ ต้น ไม้ ดอก ขาว ก้าน แดง งาม, กลิ่น หอม ดี, ต้น โต เท่า น่อง, ใบ เท่า สอง นิ้ว คาย ๆ.
การะณิเหตุ ฯ เหตุ เดิม แรก กระทำ.
การะณัง ฯ เหตุ ทั้งปวง ต่าง ๆ.
การะบูร, ของ เผ็ด ร้อน เปน เม็ด ๆ เหมือน น้ำ ตาน ทราย, มา แต่ เมือง นอก, ใช้ ทำ ยา หลาย อย่าง หอม ดี.
การะวิก ฯ นก งาม เสียง เพราะ, เมือง ไท ไม่ มี. อนึ่ง ชื่อ ภูเขา, บริวาน เขา พระเมร.
การะเวก ฯ ความ เหมือน การะวิก.
กาหรอด นก อย่าง หนึ่ง มัน ร้อง ดัง กรอด ๆ เปน ต้น, กิน ผลไม้.
การก ฯ กระทำ. อนึ่ง หนังสือ สำหรับ เรียน ภาษา, เขา เรียก ชื่อ อย่าง นั้น.
กาลาป๋า, เปน ชื่อ เกาะ หนึ่ง อยู่ ทิศ ใต้ ใน ทะเล, เขา เรียก เกาะ ยะกะกรา บ้าง.
กาลี ฯ ว่า โทษ การ ชั่ว หน้า อาย ที่ ไม่ ควร จะกระทำ, คือ เด็ก หญิง ชาย ที่ ยัง ไม่ สม ประเวณีย์ เปน ผัว เมีย กัน เปน ต้น.
กาลุไท ฯ เคราะห์ ร้าย มา ถึง เปน เพลา เปน คราว.
กาเล ฯ เพลา, ขณะ ครั้ง, คราว.
กาโล ฯ เวลา, เหมือน กัน.
กาลำภัก, แก่น ไม้ ที่ ไม่ เคย มี ตาม ทำเนียม, กลิ่น หอม ดี, ศี ดำ เปน เส้น ๆ, ทำ ยา บ้าง, เผา ไฟ ไหว้ จ้าว บ้าง.
กาหล่ำ, ผัก คล้าย กับ ผัก กาด, เปน ปลี หุ้ม ห่อ กัน อยู่, ต้น สัก คืบ หนึ่ง, ผัด กิน, ต้ม กิน ก็ ได้.
กาละ ฯ เวลา ตาย.
กาละกัดตา, เปน หัว เมือง ขึ้น แก่ อังกฤษ. ยยู่ ใน ประเทศ บังคลา. กาละกีริยา ฯ ว่า ตาย.
กาลปาวะสาน ฯ ว่า เปน ที่ สุด กัลป์.
กาลัง ฯ ตาย.
กาละได, คือ เวลา ใด, เมื่อ ไร, ขณะ ใด, ครั้ง ใด, ปาง ใด.
กาลิง, นก ตัว เขียว เหมือน นก แก้ว ปาก ดำ, ต้ว ไม่ สู่ โต, อยู่ ใน ป่า ออก ลูก ใน โพรง ไม้, คน เอา มา เลี้ยง บ้าง.
กาลิงปิง, เปน ชื่อ ต้น ไม้ ย่อม ๆ อย่าง หนึ่ง, มี ลูก รศ เปรี้ยว, เขา กิน เปน กับ เข้า.
กาละบาต ฯ ดวง กลม โต เท่า ผล มพร้าว ห้าว, ศี คล้าย กับ โคม ที่ จุด ไฟ สว่าง, ตก ลง มา จาก อากาษ ถึง ดิน แล้ว, แตก กระจาย ออก เหมือน ไฟ ผะเนียง.
กาฬะปักข์ ฯ วัน แรม ค่ำ หนึ่ง ไป ถึง วัน สิ้น เดือน.
การะศรรบท์ ฯ ข่าว เล่า ฦๅ พูด กัน ต่อ ๆ มา. อนึ่ง กระทำ เสียง ดัง เที่ยง คืน, เปน คำ ตลาด.
กาละปังหา ฯ เปน ต้นไม้ ไม่ มี ใบ อยู่ ใน ทะเล น้ำ เคม, ต้น มัน ศีดำ.
กาละสูตร ฯ ขุม นรก มี สาย บัน ทัด เหล็ก รุ่ง เรือง เปน เปลว ไฟ, สำหรับ ดีด กาย สัตว นรก ให้ แตก ตาย.
กาละก่อน, คือ เวลา ที่ ล่วง แล้ว นาน บ้าง, เรว บ้าง.
กาหลง, ต้น ไม้ ไม่ สู้ โต, ดอก ขาว บาน เปน สี่ กลีบ ไม่ สู้ หอม, ใช้ ทำ ยา บ้าง, กา ซ่อน ของ ไว้ ลืม เสีย.
กาลัก, น้ำ คือ ลำ หลอด เหมือน ก้าน บัว ที่ ดูด น้ำ ให้ ไหล ไป นั้น.
กาหลัง, ชื่อ เมือง ใน เรื่อง อิเหนา.
กาล่อน, เปน ชื่อ ต้น ไม่ ม่วง อย่าง หนึ่ง, จุบ เนื้อ มัน ล่อน ไม่ ติด เม็ด นั้น.
กาวี ฯ ชื่อ ใบ เรือ ล่อง บท อย่าง หนึ่ง. หิน ศี แดง อ่อน พระสงฆ์ ทำ สำหรับ ลับ มีด โกน ทอง เหลือง.
กาเหว่า, นก ตัว ดำ บ้าง, ตัว ลายบ้าง, เล็ก กว่า กา, เสียง เพราะ, ไม่ รู้ จัก ทำ รัง, มัน ไข่ ให้ แม่ กา ฟัก.
